"ขอบคุณค่ะ"
อัญชันรับน้ำกับยามาจากเขา แล้วกินทันที
ภูมินทร์พาเธอขับมาอีกไม่ไกลนัก แล้วจอดหน้าคลีนิกแห่งหนึ่ง
"พี่ภูมินทร์พาหนูมาคลีนิกทำไมคะ"
เธอมองหน้าคลีนิก กับหน้าเขาสลับกันไปมา
แค่มีอะไรกัน เธอไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย ยาก็กินแล้วด้วย
"พาหนูไปฉีดยาคุมไงครับ ต่อไปเราก็ต้องทำแบบนี้กันบ่อยๆ กินยาคุมฉุกเฉินบ่อยๆมันไม่ดีต่อร่างกายนะครับ"
พอผมพูดจบอัญชันก็อายจนหน้าแดง ผมก็ขยันแกล้งเธอก็ขยันอายจริงๆ
"พี่อะชอบพูดแบบนี้ หนูไม่กล้าลงไปหรอก อายหมอ"
หึๆ ทำไมมีเมียเด็กมันกระชุ่มกระชวยแบบนี้
"พี่ไม่พูดแล้วครับ"
ผมพูดจนเธอยอมลงมา แต่เธอขอใส่แมช
คงไม่มีใครรู้หรอกมั้ง ผัวกว้างขวางขนาดนี้
"สวัสดีค่ะคุณภูมินทร์ เป็นอะไรมาคะ"
เมื่อทั้งคู่ลงมาจากรถ พยาบาลหน้าเคาท์เตอร์ก็เอ่ยถาม
"พาแฟนมาฉีดยาคุมกำเหนิดครับ"
ตอนนี้อัญชันกำมือเขาแน่น เหงื่อซึมตามมือเล็กจนเขารู้สึกได้ ห้องก็เงียบๆคนก็เยอะแล้วพูดเ
