เช้าวันต่อมา "โอ้โห ฮ่าๆ ฮ่าๆ" "นี่มึงทำอาชีพเสริมเป็นนักมวยปะ" "สภาพกูนึกว่าเป็นกระสอบทราย ฮ่าๆ" "หนักมากนะมึง" เหลือมสลับกับแชมป์พูดแซวยักษ์ สองคนมาหาหลังจากรับรู้ผ่านโซเชียลพูดคุยกันในกลุ่ม สภาพตอนนี้ของเขาใบหน้าหล่อเต็มไปด้วยรอยช้ำแผลมีเลือดซิบมุมปาก ชมพูพิ้งค์มาทำงานช่วงเย็นตามนัดหมายพร้อมกับอาร์มที่เป็นพนักงานพาร์ทไทม์อยู่แล้ว ทั้งคู่เก็บกวาดร้านจนช่วงค่ำแยกย้ายกันกลับ หอพัก สิริ "สวยๆ เริ่ดๆ ฮือ" เสียงฮัมเพลงของฉันเมื่อจ่ายค่าหอเดือนนี้ผ่านพ้นไปได้ ตอนนี้กำลังอาบน้ำพันเพียงผ้าเช็ดตัวเดินมองเรือนร่างตัวเองที่กระจก "คนอะไรสวยจัง ฮ่าๆ" แกร๊ก ว้ายยย!! แม้หน้าต่างจะถูกปิดแต่ไม่อาจกั้นยักษาที่กระโดดขึ้นมาได้ เขาเปิดพร้อมเดินเข้ามาทำราวกับเป็นเรื่องปกติ "โว้ย ไอ้พี่ยักษ์! บอกว่าให้เข้าทางประตูเหมือนคนทั่วไปไง พี่จะกระโดดปีนขึ้นมาทำไม" "ฉันไม่ชอบความวุ่นวาย ตรงนี้มันเงียบด้านหล