18 สายเลือดอมตะ

1324 คำ

หลังจากทุกคนต่างมึนเมา ชมพูพิ้งค์กลับมาถึงหอพักสิริอย่างปลอดภัยแต่เมื่อเธอเปิดประตูเข้ามาปรากฏว่ามีใครนั่งรออยู่ "ว้าย..ตกใจหมด" ตาลนั่งบนเตียงมองไปยังหน้าต่าง ทั้งที่จำได้ว่าในผับมันเมามาก "เห็นมึงเดินออกมาก่อนนึกว่ากลับบ้านไปแล้ว" "พอดีนึกอะไรบางอย่างได้ก็เลยมาหา" "เอากุญแจไหนเข้าห้อง" "ก็อยู่ในกระถางไง" "แล้วจะถามอะไรดึกแล้วพรุ่งนี้ก็เจอกันที่มหาวิทยาลัย" ฉันยืนบิดขี้เกียจวางกระเป๋าคล้องพร้อมกับหยิบผ้าเช็ดตัวเตรียมอาบน้ำชำระร่างกาย "ไปเอาต้นแบบรูปยักษ์ที่ชอบวาดมาจากที่ไหนเหรอ" คำถามของเพื่อนทำให้ชมพูพิ้งค์ชะงัก "รูปยักษ์.." "อืมม เคยเห็นหรือรู้จักพวกมันมาก่อนใช่ไหมรูปที่วาดเสมือนจริงมาก" "นี่จำอะไรไม่ได้จริงๆ เหรอตาล" แววตาขุ่นมัวทำให้ฉันสงสัย ก่อนที่จะเดินไประยะใกล้ "รูปพวกนี้เธอเป็นคนออกแบบให้เองนะ เราไปค้นห้องสมุดด้วยกันแล้วมึงเห็นว่ามันสวยเลยเอาหลายอย่างมาประติดประต่อให้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม