บทนำ
534 คำ
“ฮือออ”
“…”
“ฮือออออออออ!!!”
"โอ๊ยเซียร์! แกจะร้องไห้ ให้ข้างห้องเคาะประตูมาด่าให้ได้เลยใช่มั้ย”
ต้นหญ้า เพื่อนสาวคนเดียวในกลุ่มกำลังด่าฉันที่กำลังแหกปากลั่นห้อง
“ทำไม? ใครจะมาด่ามาสิ จะตบให้กลิ้งเลย” ฉันหยิบกระดาษทิชชูจากฟรังที่หยิบมาให้รอบที่ร้อยสามสิบห้าได้แล้ว แล้วสั่งน้ำมูกออกอย่างแรง เสร็จแล้วก็ร้องเพลงที่เข้ากับห้วงอารมณ์อ่อนไหว “ฮือ…เสียใจเจ็บปวดแค่ไหนทำไมยังทนนนนน~”
“นี่...อย่าบอกว่ามึงโทรเรียกพวกกูสี่คนเพื่อมานั่งดูมึงร้องไห้น่ะ” ภัทรกับอีกสองตัวที่นั่งอยู่บนโซฟาข้างเตียงซึ่งกำลังนั่งทำหน้าปวดขี้ก็คือฟรังกับบอส ที่ว่างเลยโดนลากมาด้วย ส่วนต้น มีธุระเลยรอดตัวไป
“สติ?” ฟรังว่าพร้อมสีหน้าเหม็นเบื่อ
“ท่าจะประสาท?” บอสก็เอากับเขาด้วย
“ฮึ!! กูต้องการพวกมึงไง กูกำลังเศร้านะเว้ยพวกมึงก็ต้องอยู่ข้าง ๆ กูไม่ใช่เหรอ ?”
ตอนนี้ฉันเสียใจ เสียใจจนนอนฟังเพลงเศร้าและเพลงอกหักเจ็บ ๆ มั่นใจเลยว่าตอนนี้ตัวเองเป็นคนหนึ่งที่สามารถไปแข่งแฟนพันธุ์แท้เพลงอกหักได้แน่นอน
ค้นฟังหมด ยุค 90 ยุค 80 ยุคไหนก็มา!
“แล้วจำเป็นต้องยึดโทรศัพท์พวกกูปะ” ฟรังถามแต่ก็ไม่ลืมยื่นกระดาษทิชชูมาให้ฉันอีกรอบ
“มีโทรศัพท์เดี๋ยวก็เล่นเกม คุยกับเมียอีกอะ กูอิจฉามึงเข้าใจมั้ยกูอิจฉา!”
คนอกหักต้องการใคร? คำตอบมันก็แน่นอนอยู่แล้วว่าต้องเป็นเพื่อน! เพราะฉะนั้นมันจะต้องนั่งดูน้ำตาทุกหยาดหยดของฉัน
“นี่อกหักหรือบ้ากันแน่วะ” ฟรังหันมาผลักหัวฉันให้ล้มลงไปกับเตียงนุ่ม ๆ
“พวกมึงคิดดูความเหี้ยของมัน! มีแฟนดี ๆ ที่ไหนวะมาบอกกูว่า 'เพราะเซียร์ให้ซันไม่ได้ซันก็เลยต้องไปกับคนอื่น แต่ซันรักเซียร์มากนะ’ ไอ้เหี้ย…”
ฉันยังครวญครางไม่เลิกจนเพื่อนๆ ก็ได้แต่ถอนหายใจ
“กูบอกมึงแล้ว! จะเรียนหมอหรือคณะไหนมันก็มีคนเหี้ยทั้งนั้นแหละ เป็นไงล่ะอยากได้แฟนหมอจนตัวสั่น ตอนนี้ร้องไห้จนตัวสั่น สมน้ำหน้า!” บอสบอกแล้วเบ้ปากต่อว่าอีกรอบ
“ไม่เอาแล้ว ไม่ชอบหมอแล้ว ซันแม่งทำลายภาพพจน์คุณหมอแสนดีในอุดมคติกูหมดสิ้น"
“เรียนหมอฟันเปล่า มันก็เลยอยากจะฟันมึงฮ่า ๆ”
พรึ่บ!
ฉันโยนหมอนไปโดนหน้าไอ้ภัทรเพื่อนปากหมาพอดีเป๊ะอย่างกะจับวางให้มันหุบปากไปซะ อีกอย่างซันเรียนหมอธรรมดาไม่ใช่หมอฟัน!!
“อี๋! โยนใบอื่นมาก็ไม่ได้นะ ขี้มูกเต็มเลยเด็กสกปรกเอ๊ย น้ำก็ได้อาบยังเนี่ยสภาพ!!”
“สวยอยู่แล้วจะสกปรกก็สวยโว้ย” ฉันต่อปาก
“สวยแต่โดนทิ้งโว้ยย”
กรี้ด! ไอ้ ไอ้…
“ไอ้เวรภัทร มึงง!!”
“อย่าตีกัน!!” ฉันไม่ฟังต้นหญ้าที่ตะโกนห้ามทัพฉันจะต่อยกับไอ้ภัทรให้รู้เรื่อง ตายเสียเถอะไอ้เพื่อนไร้ประโยชน์ !
- ผู้เขียน
