ค่ายวันที่ 4
ควันโขมงโฉงเฉงจากการก่อไฟ เรียกความสนใจจากคนในค่ายได้เป็นอย่างดี สนใจคิดว่าครัวไฟไหม้น่ะสิ!
“แค่ก ๆ” ฉันเดินเลี่ยงควันมายังต้นลมเนื่องจากทนไม่ไหวกับควันที่ท่วมท้นไปหมด หน้าที่ฉันเป็นแรงงานในครัวแน่นอนว่าการก่อไฟก็เป็นหนึ่งในหน้าที่
“คิดจะวางเพลิงค่ายเหรอมิเซียร์” พี่อิ่มผู้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าแม่ครัวแซวหลังจากมาช่วยพัดเตาไฟ และเห็นว่าฉันโดนควันเข้าตาน้ำหูน้ำตาไหล
“ฮาร์ดคอไปหน่อย ขอโทษทีนะคะ” พอหัวเราะเสร็จ รอให้ไฟติดดีระดับหนึ่ง ก็เดินไปช่วยต้นหญ้าขนวัตถุดิบมาไว้ที่แคร่ด้านหน้าครัวใกล้ ๆ กับเตาที่เพิ่งจะก่อไฟเสร็จสด ๆ ร้อน ๆ
“ไปล้างหน้าล้างตาหน่อยมั้ยเซียร์ หน้าดำจากควันถ่านเต็มไปหมดเลย” ต้นหญ้าชี้หน้าฉันแล้วแอบหัวเราะ ไม่รู้ว่ามันตลกขนาดไหนแต่ก็เรียกรอยยิ้มขำจากคนที่เดินผ่านไปผ่านมา
“โอเค” แสบตาชะมัดเลย
เมื่อรู้สึกถึงความเคืองตาจึงรีบเดินมาล้างมือเพื่อล้างหน้าล้างตาที่
