“แล้ว...สร้อยอยู่ไหน”
สร้อยคอของฉันวาฬเอามันไปซ่อมให้หลายวันแล้วยังไม่ได้กลับมา สบโอกาสพูดถึงทำให้นึกขึ้นได้จึงรีบถามหาสิ่งยึดเหนี่ยวของตัวเองทันที
ยิ่งรู้ว่ามันถูกน้าเพ็ญเปลี่ยนถ่ายของสำคัญที่อยู่ข้างใน ทำให้ฉันโกรธจนตัวสั่นและต้องการเอามันกลับมาอยู่กับตัวเองตามเดิม
“กำลังให้ร้านหาสร้อยแบบเดิมให้อยู่ แล้วก็ไม่บอกว่าเป็นสั่งทำพิเศษไม่งั้นไม่กระชากขาดคามือแบบนั้นหรอก” ประโยคหลังวาฬหันหน้าไปทางอื่น เอ่ยพูดในระดับเสียงที่เบา แต่ฉันก็ยังพอใจจะได้ยินและจับใจความประโยคนั้นได้อยู่บ้าง
เพียะ!
ฝ่ามือเล็กยกฟาดเข้าที่ต้นแขนของคนตรงหน้าเต็มแรง ไม่ได้โกรธหรือไม่พอใจที่ยังไม่ได้สร้อยของตัวเองกลับคืนมาในทันที แต่มันเขี้ยวที่ไม่ทันแผนการของอีกฝ่าย
สร้างสถานการณ์เก่งเหลือเกิน สร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อเอาสร้อยของฉันไป ตั้งแต่ครั้งนั้นก็เข้าใจว่าทำอะไรรุนแรงจนสร้อยขาดอย่างที่วาฬพูดจริง
“หลายเรื่องเลยน
