ณ บ้านของวาฬ เวลา 20:45 น.
“ชุดนี้สวยดีเหมือนกันนะ ถึงว่าว่าไม่เจอจนลืมไปแล้วว่าสั่งมา ที่แท้ก็อยู่บ้านนี่เอง”
เสียงบ่นพึมพำในขณะที่ยกชุดเดรสตัวสั้นขึ้นในระดับสายตาพิจารณาเสื้อผ้าที่ตัวเองสั่งออนไลน์มาแล้วขนส่งนำส่งเอาไว้ที่บ้าน ตอนสั่งก็กดสั่งอย่างเดียวแต่ตอนของมานี่สิขนส่งไม่ได้โทรมาบอกฉันสักหน่อยว่ามาแล้ว ใช้ความเคยชินการวางไว้ที่บ้านก็ถือว่าจบงาน
การกลับไปบ้านของตัวเองในครั้งนี้ทำให้ได้โอกาสขนข้าวของส่วนตัวและกล่องไปรษณีย์หลายใบกลับมาที่บ้านวาฬด้วย คิดถูกจริง ๆ ที่ชวนสไบไปด้วย ใช้งานคุ้มค่าจ้าง 500 บาทไปเลยวันนี้
แล้วยังไงฉันก็ยังต้องอยู่ที่นี่สักระยะหนึ่งจนกว่าทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทางมากกว่านี้ แม้ว่าจะมีอยู่คนหนึ่งที่ไม่ยอมให้ฉันกลับบ้านแน่ ๆ แต่เดี๋ยวเมื่อถึงเวลาก็ต้องใช้เหตุผลมานั่งคุยกันวันนั้นเดี๋ยววาฬก็ยอมเอง
ยอมหรือเปล่ายังไม่รู้แต่คิดไว้ก่อนว่าน่าจะต่อรองได้ ซึ่งฉันก็ไม
