“แต่ว่านางตายไปแล้วมิใช่หรือ”
“นางคือเยว่ชิงชิงจริง ๆ สินะ ชิงชิง... ข้าทำผิดต่อเจ้า”
“เว่ยเซียวนั่นมันวิชากระบี่วารีพิสุทธิ์ หรือว่านาง…”
“ขอรับอาจารย์ นางคือเยว่ชิงชิงที่อยู่ในร่างของกงเหรินซิน”
“เป็นไปได้เช่นไรกัน!”
“เรื่องนี้เอาไว้ศิษย์จะเล่าให้ท่านฟังอย่างละเอียด แต่ความแค้นนี้เป็นของนาง ข้าจะปล่อยให้เหรินซินจัดการเอง”
“ศิษย์น้องลั่วเฉิงไม่ต่างกับบิดาของเยว่ชิงชิง หากว่านางคือเยว่ชิงชิงจริง ๆ ก็ควรต้องปล่อยให้นางสะสางแค้นนี้ด้วยตัวเอง”
“วิชากระบี่วารีพิสุทธิ์ ช่างเป็นบุญตายิ่งนักที่ได้เห็น”
“เหตุใดซินเอ๋อร์จึงรู้จักสุดยอดวิชาของเยว่ชิงชิง สตรีอันดับหนึ่งในยุทธภพได้”
เหล่าชาวยุทธ์ต่างตื่นตาตื่นใจกับยอดวิชาวารีพิสุทธิ์ของกงเหรินซินที่ใช้สู้นิ่งเสี่ยเหยา นางเริ่มจากพาดกระบี่ที่พลิ้วเหมือนสายน้ำพาดไปที่แขนซ้ายของนิ่งเสี่ยวเหยา หันกลับมาอีกครั้งและฟันไปที่แขนขวาจนกระบี่ของนางกระเด
