กงอวี้หานหลุดขำออกมา นี่แหละคือน้องสามของเขาที่แท้จริง หลงตัวเองและเอาแต่ใจเป็นที่สุด “เจ้าไม่เปลี่ยนไปเลยจริง ๆอย่าให้ผู้ใดมาได้ยินเจ้าพูดเช่นนี้เชียว” “ทำไมเล่าเจ้าคะมันน่าขำมากนักหรือ ข้าพูดเรื่องจริงทั้งนั้นไม่เชื่อก็ไปถามท่านอ๋องดูสิ” “ข้าเชื่อ ๆ เชื่อว่าท่านอ๋องคงโดนยาเสน่ห์ของเจ้าเข้าแล้วเป็นแน่” “พี่รองท่านใส่ร้ายข้า” เสียงกลองดังขึ้นเป็นสัญญาณสำหรับการเริ่มงาน วันนี้องค์รัชทายาทเสด็จเป็นตัวแทนฝ่าบาทเพื่อมาร่วมงานประลองในรอบแรก สำนักกังซู่เป็นสำนักแรกที่จะประลองกันในวันนี้เพื่อคัดเลือกเจ้าสำนัก ดูเหมือนว่าจะมิใช่เรื่องยากเพราะพวกเขามีคนที่ตระเตรียมเอาไว้อยู่แล้ว อีกทั้งยังมีคุณสมบัติครบถ้วน เพียงแต่ว่าศิษย์ในสำนักบางส่วนแค่ยังไม่เห็นด้วยจึงต้องมาประลองเพื่อให้ชาวยุทธ์เป็นสักขีพยาน “วรยุทธ์ของคนผู้นี้นับว่าสูงส่งยิ่งนัก” “นี่เจ้ามองออกด้วยหรือว่าเขาใช้วิชาอะไร มิใช่ว่าเจ้า