บทที่36

2726 คำ

แมทธิวยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วเจ้าตัวก็จำไม่ได้เพื่อรอเวลาที่รณาจะเข้าเรียนในช่วงบ่าย ความรู้สึกเหมือนเวลาวันนี้ช่างเดินช้าเสียจริงช้าจนไม่รู้จะช้ายังไง และในระหว่างที่รออยู่นั้นเสียงแจ้งเตือนข้อความจากแอพพลิเคชั่นไลน์ก็ดังขึ้น ชายหนุ่มรีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูแทบจะทันที ใบหน้าฉีกยิ้มกว้างเมื่อเห็นชื่อของบุคคลที่ส่งข้อความเข้ามา แมทธิวไม่รอช้าที่กดเข้าไปดูแต่ภาพที่เห็นและข้อความที่ได้รับทำให้รอยยิ้มดีใจในตอนแรกหายไป เพราะภาพที่เห็นคือข้าวผัดกุ้งที่ชายหนุ่มทำให้รณาเมื่อเช้าเข้าไปอยู่ในถังขยะพร้อมกับข้อความที่ว่า "ไม่ต้องมาทำอะไรให้ทั้งนั้นไม่ต้องการ" แมทธิวถอนหายใจออกมาด้วยความเครียดวางโทรศัพท์ลงด้วยความเสียใจ แต่เขาจะไม่ท้อเขาจะทำทุกวิถีทางให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม นิ้วแกร่งเคาะลงบนโต๊ะทำงานเป็นจังหวะอย่างสม่ำเสมอ พร้อมกับสายตาที่ยังคงจับจ้องอยู่ที่จอคอมพิวเตอร์ท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม