บทที่37

1905 คำ

ผู้คนที่เดินขวักไขว่ไปมาอยู่เต็มห้างสรรพสินค้าไม่ได้ทำให้คนที่นั่งเล่นอยู่ลานน้ำพุหน้าห้างสรรพสินค้ารู้สึกดีขึ้นแม้แต่น้อย ผู้คนมากมายก็จริงแต่ทำไมก็ยังคงรู้สึกเหงายิ่งเห็นคนที่เดินมาเป็นคู่หรือมากันเป็นครอบครัวยิ่งทำให้หญิงสาวรู้สึกโหวงในอก อยากจะสัมผัสกับความรู้สึกที่ตัวเองได้เป็นคนรักของใครสักคนเป็นคนสำคัญของใครสักคนบ้างว่าความรู้สึกมันจะเป็นยังไง จะรู้สึกอบอุ่น รู้สึกปลอดภัยและรู้สึกหัวใจพองโตเหมือนคนอื่นๆ ที่เขาพูดกันมั้ย คิดแล้วก็อดไม่ได้ที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาคนสำคัญของชีวิตด้วยหัวใจเต้นรัวอย่างมีความหวังว่าปลายสายจะรับสายเธอหรือไม่ ริมฝีปากอิ่มเผยรอยยิ้มดีใจออกมาเมื่อได้ยินเสียงจากปลายสายรีบพูดตอบกลับไปในทันที “สวัสดีค่ะพ่อ ทำอะไรอยู่คะ” เอ่ยถามออกไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ (ทำงานอยู่ลูก หนูมีอะไรสำคัญหรือเปล่าพอดีพ่อต้องเข้าประชุมด่วน) และประโยคของบิดาที่ตอบกลับมาทำให้ใบหน้า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม