"ออกไป๊! อย่าเข้ามาใกล้ ออกไป” ตะโกนไล่คนตรงหน้าเสียงดัง แม้ตอนนี้ร่างกายของเธอกำลังตื่นตัวกับความต้องการเขาอยากให้เขาเข้ามาสัมผัสอยากให้เขาเข้ามาเติมเต็มและช่วยผ่อนปรนความทรมานนี้ให้น้อยลง
ร่างกายเธอต้องการเขาสมองสั่งให้เธอเดินเข้าไปหาเขาแต่หัวใจของเธอกลับร้องค้านว่าอย่า!ให้รีบพาตัวเองถอยออกไปให้ไกลจากคนใจร้ายตรงหน้า
“ไม่ของขวัญ ผมจะปล่อยคุณในขณะที่คุณเป็นแบบนี้ได้ยังไง”
“ของขวัญจะเป็นยังไงมันก็เรื่องของของขวัญ ไม่ต้องมายุ่ง”
“ทำไมจะยุ่งไม่ได้ หรือคนที่ยุ่งได้คือไอ้หน้าอ่อนที่มันวางยาให้ของขวัญเป็นอย่างนี้นะเหรอ”
“ใช่! อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ใจร้ายกับของขวัญ” แมทธิวหน้าเครียดขึงชักสีหน้าไม่พอใจกับประโยคของรณา ไม่ได้ใจร้ายอย่างนั้นเหรอ แล้วที่ถูกมันวางยาอยู่นี่ล่ะ มันใจดีมากเลยอย่างนั้นสิ
“ถูกมันวางยาขนาดนี้ยังจะไปเข้าข้างมันอีก”
“แล้วจะทำไม เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก ของขวัญจะเข้าข้
