ตอนที่ 40 เมาละเมอ NC25+

1115 คำ

ซ่าส์~ "กรี๊ดด!!ช่วยด้วยโจร!!!" เสียงหวานกรีดร้องตื่นตกใจ ยามมือหนาลูบสัมผัสจากไหล่มนมาบีบนวดหน้าอกสองข้าง "จำผัวตัวเองไม่ได้หรอ" ร่างอรชรเปียกปอนจากสายน้ำ รีบเอื้อมหมุนปิดฟักบัว เอนตัวมองคนด้านหลัง ใบหน้าสวยแดงจากฤทธิ์แอลกอฮอล์เปลี่ยนเป็นซีดจาง ดวงตากลมขยายเบิกกว้าง ซีคิวที่ยืนอยู่แนบหลังบาง เขยิบมาจ้องมองจนจมูกชนกัน "คุณ!มาที่นี่ได้ไง" "เธอหนีฉันไม่พ้นหรอกฟาริน" "เรื่องของเรามันจบไปตั้งแต่วันนั้นแล้ว" เธอหมุนตัวกลับมาประจันหน้าเถียงสู้กัน มือใหญ่จับไหล่มนสองข้างยึดไว้ ความรู้สึกโหยหากำลังก่อตัวส่วนล่างของความเป็นชายดีดผงาดชนต้นขาเรียว "ผ่านมาตั้งเดือนนึง ไม่คิดถึงกันดูจะใจร้ายไปหน่อยนะ" "นี่คุณ!เราไม่ได้เป็นอะไรทำไมต้องคิดถึงด้วย" "ผัวเมียไงเผื่อลืม" "อื้อ....อ่อย..นะ...อืม" ครั้นจะต่อล้อต่อเถียงกลับ ใบหน้าหนาไม่รีรอก้มลงกระแทกปิดปากบางจูบ ใช้ลิ้นสากเกี่ยวพันตวัดควานหาน้ำหวาน จั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม