พรึ่บ…
ศีรษะเล็กกระแทกลงไหล่แกร่งของมาเฟียหนุ่ม หลังจากนอนสัปหงกตลอดทางมานานหลายนาที ฮันเตอร์เอียงใบหน้ามองลีอาร์เพียงนิด ก่อนจะเบือนใบหน้ามองออกไปนอกกระจกรถหรูที่กำลังวิ่งบนทางด่วน
“อื้อ~” ลีอาร์ส่งเสียงเบาๆ พร้อมกับขยับตัวเข้าใกล้มาเฟียหนุ่มอีกนิดจนร่างกายแนบชิดกัน แขนเล็กวางพาดผ่านหน้าขาแกร่ง เลื่อนขึ้นสอดเข้าไปในสูทสีดำของฮันเตอร์เพื่อรับความอบอุ่น
เขาก้มมองแขนลีอาร์แล้วดึงออก ทว่าเธอก็ยังทำแบบเดิมซ้ำๆ ไม่ยอมหยุด
“หนาว…”
ลมหายใจอุ่นถอดถอนออกมาด้วยความเอือมระอา ฮันเตอร์ถอดสูทตัวเองออกแล้วนำไปคลุมให้ลีอาร์ ภาพนั้นตกอยู่ในสายตาของเรียวตะ มุมปากหยักได้รูปผุดรอยยิ้มเล็กน้อย
ปกติเจ้านายของเขาไม่เคยใส่ใจใครมากขนาดนี้ ลีอาร์คือผู้หญิงคนแรกที่ได้รับสิทธิ์นั้น
บ้านฮันเตอร์
เขาวางลีอาร์ลงบนเตียงนอน ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนเกือบตีหนึ่ง เธอคงเพลียมากถึงขนาดนอนหลับลึก ปลุกก็ไม่ยอมตื่น จนต้
