46 คุณไม่ใช่แม่หนู

1234 คำ

"....." ฉันหันหลังกลับไปมองที่ต้นเสียง และได้เห็นผู้หญิงที่ฉันไม่อยากเจอมาที่สุดยืนอยู่ตรงหน้า "คุณมาทำอะไรที่นี่?" "ฉันผ่านมาแถวนี้เลยเอาดอกไม้มาไหว้แม่" "คุณรู้จักแม่ตัวเองด้วยเหรอ?" ฉันเค้นหัวเราะพร้อมกับมองเขา ก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง "คุณไม่กลัวใครมาเห็นเหรอ? ไม่กลัวคนจะจับได้เหรอว่าคุณมาจากไหน" เห็นเขากลัวนักหนาว่าจะมีคนรู้เรื่องในอดีต สั่งห้ามไม่ให้ฉันแสดงตัว ไล่ฉันกับยายออกไป แต่ตัวเองกลับทำซะเองมันน่าตลกไหมล่ะ "เลิกหาเรื่องฉันสักห้านาทีได้มั้ย ยายเธอรู้คงไม่มีความสุขหรอก ที่เธอเอาแต่ประชดประชันแบบนี้" "หนูไม่ได้ประชด หนูพูดความจริง" ฉันพูดพร้อมกับเบือนหน้าหนีเขาไป "เอาล่ะๆ ฉันไม่ได้อยากมีปัญหากับเธอหรอกนะ ฉันแค่แวะเอาดอกไม้มาไหว้แม่" "เสร็จแล้วก็กลับไปเถอะค่ะ ที่แบบนี้คุณไม่ควรอยู่หรอก" "อืม...เธอสบายดีนะ อยู่กับไคโร" "สบายดีค่ะ" "มีอะไรก็บอกฉันได้ ฉันช่วยเธอได้นะ" "ช่วยเอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม