14 ตามหา
1249 คำ
วันหยุด
"รถผ่านไปไม่ได้ลูก" ไคโรหยุดรถกะทันหัน เมื่อเหลือบไปเห็นป้ายที่ปักอยู่ข้างทาง บอกว่าห้ามเข้าทางข้างหน้ามีการก่อสร้าง "ข้างหน้ามีการก่อสร้างเขาไม่ให้เข้าลูก"
"อ้าว แล้วพี่พีชล่ะครับ จะอยู่ยังไง?"
"พ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เขาติดป้ายประกาศไว้แบบนี้พ่อว่าอย่าเข้าไปดีกว่า"
"ผมเป็นห่วงพี่พีช เราลงไปหาพี่พีชกันมั้ยครับเดินไปก็ได้"
"มันอันตรายนะลูก มีเหล็กวางเต็มไปหมดเลย"
"แป๊บเดียวนะครับคุณพ่อ นะครับ..."
"อ่า...ก็ได้ครับแต่พ่อต้องอุ้มไปนะ เดี๋ยวเหยียบเศษเหล็กเอา"
"ครับคุณพ่อ"
ไคโรอุ้มลูกชายลงมาจากรถแล้วพาแกเดินไปตามฟุตบาท จากตรงนี้ไปถึงบ้านของลูกพีชก็ไม่ไกลเท่าไร
แต่พอมาถึงจุดที่จำได้ว่าเป็นที่ตั้งของบ้านลูกพีช ทั้งสองก็พบแต่เพียงความว่างเปล่าบ้านถูกรื้อทิ้งและถมดินไปเรียบร้อยแล้ว
"ไม่มีบ้านของพี่พีชแล้วลูก"
"พี่พีชไปไหน ฮื่อพี่พีช"
ไคโรรีบพาลูกชายเดินกลับไปที่รถ เพราะเขากำลังก่อสร้างกันเสียงดังมากๆ กลัวว่าจะเกิดอันตรายกับลูกชายด้วย
พอมาถึงรถแกก็ยังไม่หยุดร้องไห้ ไคโรก็ไม่รู้จะหาวิธีไหนมาปลอบใจลูกชายแล้ว
"ฮื่ออ พี่พีช พี่พีชไปไหน พี่พีชไปอยู่ไหนฮื่ออ"
"ใจเย็นๆ ก่อนนะลูก พี่พีชก็คงจะย้ายบ้านออกไปหาบ้านใหม่อยู่แถวๆ นี้แหละ วันนี้พ่อหยุดงานทั้งวันเดี๋ยวพ่อพาขับรถหาพี่พีชนะ แต่เราต้องเลิกร้องไห้ก่อน ถ้าพี่พีชรู้ว่าเราร้องไห้คงไม่ชอบแน่ๆ เพราะลูกผู้ชายต้องไม่ร้องไห้เข้าใจมั้ย"
"ฮึกก ครับคุณพ่อ เราจะเจอพี่พีชใช่มั้ยครับ"
"ใช่ครับ พี่พีชคงไม่ไปอยู่ที่ไหนไกลหรอก"
"คุณพ่อได้โทรหาพี่พีชหรือเปล่าครับ ติดต่อพี่พีชได้หรือเปล่า"
"พ่อลองโทรดูแล้ว โทรไม่ติดเหมือนกันครับ" ไคโรตอบลูกชาย
"ป่านนี้พี่พีชจะเป็นยังไงบ้างคุณยายก็ด้วย คุณพ่อครับถ้าเจอพี่พีชแล้วพาพี่พีชไปอยู่บ้านของเรานะครับ คุณยายจะได้ไม่ต้องลำบากคุณยายแก่แล้ว"
"โอเคครับ รอให้เจอก่อนนะแล้วค่อยว่ากันอีกที พ่อไปบังคับพี่พีชไม่ได้หรอก"
"....." เด็กน้อยพยักหน้าหงึกๆ
ถ้าสมมุติว่าหาตัวเธอเจอแล้วจริงๆ ก็ไม่รู้ว่าเธอจะยอมไปอยู่กับเขาด้วยหรือเปล่า เด็กดื้อไม่ชอบขอความช่วยเหลือใครแบบนั้นเห็นทีว่าจะยาก
เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเด็กอายุแค่นี้ต้องมารับผิดชอบอะไรในหลายๆ อย่างที่ผู้ใหญ่รับผิดชอบ พ่อแม่ของเธอหายไปไหนทำไมเธอถึงได้อาศัยอยู่กับยายแก่ๆ แค่สองคน
เวลาผ่านไป
ไคโรพาลูกชายขับรถวนหาอยู่รอบๆ ในเมืองมาครึ่งวันแล้ว แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะเจอสองยายหลานเลย
ถึงเขาจะมีลูกน้องเยอะแต่การติดตามผู้หญิงคนนึงที่ไม่มีรูปถ่ายไม่มีสัญญาณ GPS ติดตัวมันก็ยากเหมือนกัน
สัญญาณ GPS จากโทรศัพท์ของเธอก็จับหาไม่ได้ เพราะโทรศัพท์ของเธอขาดการติดต่อไปนานพอสมควรแล้ว
"กลับบ้านกันก่อนมั้ยครับ กลับไปพักกันก่อนพรุ่งนี้ค่อยออกตามหาใหม่" ไคโรหันไปบอกกับลูกชาย
"ไม่ครับผมอยากตามหาพี่พีช ไหนคุณพ่อบอกว่าวันนี้ไม่ได้ทำงานไงครับแล้วจะรีบกลับบ้านไปทำไม"
"พ่อขับรถมาครึ่งวันแล้วนะลูกพ่อยังไม่ได้พักเลย"
"จอดแวะพักกันก่อนก็ได้ครับ เดี๋ยวผมลงไปซื้อน้ำในร้านสะดวกซื้อให้"
"เก่งเกินเด็กแล้วนะเรา เดี๋ยวพ่อลงไปด้วย"
"คุณพ่อรออยู่ที่รถก็ได้ แค่เดินไปซื้อน้ำเองไม่เป็นอะไรหรอก ผมนับเลขไม่ผิดหรอกครับ" แกหันไปทำหน้าบูดกับผู้เป็นพ่อ เพราะเข้าใจว่าที่ไคโรไม่ยอมให้แกไปร้านสะดวกซื้อคนเดียวเพราะว่าแกกลัวจะยื่นเงินให้กับพนักงานผิด
"เปล่าครับ พ่อเป็นห่วง เด็กตัวเล็กๆ คนเดียวจะเดินข้ามถนนได้ยังไง"
"ก็ได้ครับ"
สุดท้ายไคเรนก็ต้องเดินจับมือกับผู้เป็นพ่อไปร้านสะดวกซื้อที่อยู่ตรงข้ามฟากถนนด้วยกัน
น้องไคเรนคิดว่าตัวเองเป็นเด็กที่โตแล้ว ช่วยเหลือตัวเองได้ตัดสินใจอะไรเองได้ แกเป็นเด็กช่างรู้ช่างคิด ฉลาดพอตัวเลยทีเดียว
บางครั้งก็ทำเอาผู้เป็นพ่อถึงกับนั่งกุมขมับกับหัวคิดของลูกชาย ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่าเป็นลูกของใคร
"จะซื้ออะไรก็เดินไปเลือกใส่ตะกร้าเลยนะครับแล้วเอามาคิดเงินทีเดียว จะได้ไม่ต้องแวะบ่อยๆ"
"ผมซื้อได้ใช่มั้ยครับขนม"
"ได้ครับ ตามใจเลยพ่อไม่ว่าอะไรแล้ว"
ไคโรไม่อนุญาตให้ลูกชายกินขนมที่มีผงชูรส แต่พอไปอยู่กับลูกพีชเธอกลับให้เขากินได้ทุกอย่าง กินในปริมาณที่พอดีไม่เยอะจนเกินไป ซึ่งเรื่องนี้เธอก็เอามาคุยกับเขาเหมือนกัน
น้องไคเรนเดินไปเลือกขนมที่ชอบกินแล้วอยากกินใส่ตะกร้า ก่อนจะเดินมาหาผู้เป็นพ่อพร้อมกับขนมที่ล้นตะกร้าออกมา
"เอาหมดนี่เลยเหรอลูก?"
"ครับ พี่พีชเคยบอกว่าซื้อไปไว้เยอะๆ ก็ได้จะได้ไม่ต้องออกมาซื้อหลายรอบ"
"อ๋อ...โอเค งั้นก็เอาไปให้พี่เขาคิดเงินได้เลย"
"ครับ"
"ใครจ่ายเนี่ย?"
"ก็คุณพ่อไงครับคุณพ่อมีเงินคุณพ่อก็จ่ายสิ"
"ไหนวันนั้นพี่พีชพาไปซื้อขนมทำไมถึงมีเงินล่ะ ทีกับพ่อทำไมถึงให้พ่อจ่ายเอง"
"ผมเคยได้ยินจากคุณอาเพื่อนของคุณพ่อ เป็นผู้ชายถ้าจะจีบผู้หญิงต้องสายเปย์ครับ ผู้หญิงอยากได้อะไรก็ต้องซื้อให้ห้ามขัดใจเธอ"
"แก่แดดใหญ่แล้วนะเรา" ไคโรขยี้ผมของลูกชายจนฟูไม่เป็นทรง ก่อนจะหยิบเงินจากกระเป๋ายื่นให้กับพนักงาน
เจ้าชู้ตามสายเลือดเลยสินะเนี่ย ริอาจจะมีแฟนตั้งแต่อายุ 5 ขวบ แถมคนนั้นก็ยังเป็นคนที่พ่อตัวเองชอบอีก
ศึกแห่งพ่อลูกแย่งแฟนกัน ดูซิใครจะชนะ
"คุณพ่อครับๆ"
"ครับ"
"พี่พีชบอกว่าพี่พีชก็ไม่มีแม่เหมือนกับผมเลยครับ พี่พีชบอกว่าพี่พีชโตมากับคุณยายแค่สองคน"
"เหรอครับ"
"แล้วพี่พีชก็ยังบอกผมอีกว่า การที่เราเติบโตมาในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะเป็นคนดีเป็นคนเก่งไม่ได้ คนที่มีบุญคุณกับเราก็คือคนที่เลี้ยงเราให้เติบโตมาไม่ใช่คนที่คลอดเราแล้วทิ้งเราไป"
"เหรอครับ"
"คุณพ่อคือผู้มีพระคุณของผม คุณพ่อเลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กๆ ถึงคุณพ่อจะชอบดูผมแต่ผมก็รักคุณพ่อเหมือนเดิม"
"พ่อก็รักเราเหมือนกันไคเรน"
"พ่อครับ! นั่นไงพี่พีช!!"
"หือ??"
- ผู้เขียน
