วันต่อมา
ลูคัสตื่นแต่เช้าเพื่อทำอาหารให้แพรวา สีหน้าดูตั้งใจกับสิ่งที่กำลังทำอยู่ตอนนี้ไม่ใช่น้อย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำอาหาร ทว่ากลับเป็นครั้งแรกที่ใส่ใจลงไปขณะทำ ระหว่างทำพลางอมยิ้มในหน้าตามไปด้วย บ่งบอกถึงความสุขที่เอ่อร้นออกมาอย่างไม่ปิดบัง
ครั้งแรกที่ทำอะไรแล้วรู้สึกมีความสุขจนอดยิ้มไม่ได้ ลองจินตนาการถึงใบหน้าของแพรวาตอนตื่นขึ้นมาแล้วได้กินของอร่อยๆ เธอคงมีความสุขไม่น้อยไปกว่าเขาตอนนี้
“ทำไมวันนี้ตื่นเช้าจัง” เสียงใสคุ้นเคยดังเข้าโสตประสาทของชายหนุ่ม ทำให้ลูคัสเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงเมื่อครู่
“ตื่นขึ้นมาทำอาหารเช้าให้”
เธออึ้ง ไม่คิดว่าลูคัสจะมีโมเมนต์น่ารักแบบนี้เป็นด้วย อึ้งได้ไม่นานก็ระบายยิ้มออกมา ก่อนจะเดินเข้าไปยืนใกล้เขาแต่ไม่ได้ใกล้มากนัก เพราะอาการแพ้ท้องพร้อมกำเริบได้ทุกเมื่อถ้าหากอยู่ใกล้ลูคัส
“หน้าตาน่ากินเหมือนกันนะเนี่ย”
“นอกจากใส่วัตถุดิบและเครื่องเคียงต่างๆ
