หลายวันต่อมา
“กินเยอะๆ นะแพร แกดูผอมซูบลงไปมากเลย”
“ฉันรู้ว่าแกชอบเนื้อชิ้นนี้”
“กินเต็มที่เลยนะ มื้อนี้พวกฉันสามคนเลี้ยงเอง”
“ขอบใจพวกแกสามคนมากเลยนะ” เธอยิ้มแล้วบอกเพื่อนสนิททั้งสามคนที่ดูแลและเอาอกเอาใจเป็นอย่างดี
วันนี้เป็นวันแรกที่นัดเจอเพื่อนสนิทหลังจากผ่านพ้นวันที่พ่อของเธอเสีย ช่วงเวลานั้นไม่พร้อมเจอใคร ในวันนี้ความรู้สึกเธอดีขึ้นแม้ไม่เต็มร้อยก็ตาม คิดว่าการได้อยู่กับเพื่อนมันอาจช่วยทำให้มีความสุขและดีขึ้นจากเรื่องที่เจอ
ทั้งสามคนต่างดูแลและเอาใจใส่เป็นอย่างดี อยากเห็นเพื่อนยิ้มและมีความสุขมากกว่าเศร้า ที่ผ่านมาแพรวาเศร้ามามากพอแล้ว โดยก่อนมา ได้นัดกันเอาไว้ว่าจะไม่พูดถึงเรื่องการจากไปของพ่อแพรวา เพราะไม่อยากจี้จุดเสียใจของเพื่อนสนิท
“ไม่ได้มากินร้านนี้นานมากกก” ฮานึลพูด
“นั่นน่ะสิ ครั้งล่าสุดที่มาน่าจะเป็นตอนพวกเราสอบเสร็จแล้วจบปีสาม” พอใจพูดเสริมพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอ
