บทที่2 คู่หมาย

1685 คำ
สายตาคมกริบมองดูเวลาบนนาฬิกาว่าจะถึงเวลานัดทานข้าวเที่ยงเพื่อเจราจาเซ็นสัญญาการซื้อขายสินค้าต่างประเทศกับมหาเศรษฐีชื่อดังแห่งฝรั่งเศส เขาจะพานักศึกษาฝึกงานเริ่มงานนอกสถานที่ครั้งแรกของเธอ “ท่านประธาน เอ่อ พี่ริช จะลงไปทานข้าวเหรอคะ เดี๋ยวชมพูขอทำงานต่อนะคะ” หญิงสาวมุ่งมั่นตั้งใจทำเอกสารกองตรงหน้าให้เสร็จ ถึงแม้ว่าท้องของเธอจะร้องดังโครกครากเสียงดังแค่ไหน “วางเอาไว้ก่อน เพราะเรามีงานสำคัญมากกว่านั้นที่ต้องทำ ชมพูมากับฉัน” มือแกร่งคว้าข้อมือของหญิงสาวใสซื่อออกจากห้องทำงานของเขา ร่างบอบบางในชุดนักศึกษาฝึกงานถูกภูริชจับแต่งตัวเสียใหม่ในร้านเสื้อผ้าหรู จากเด็กสาวใสซื่อไม่มีอะไรดึงดูดน่าสนใจ กลายเป็นเลขาสาวสวยสุดเซ็กซี่ แม้แต่เขากลับต้องตกตะลึงในความสวยของเธอ 'ใจเย็นๆ เอาไว้น้องชาย อีกไม่นานฉันจะได้เผด็จศึกกระชากสิ่งนั้นของเด็กสาวบริสุทธิ์ เมื่อฉันได้แล้วก็แค่เขี่ยมันทิ้งทีหลังก็ไม่เสียหายอะไร' สายตาซ่อนความเลวเอาไว้ เขาไม่ใช่ท่านประธานหนุ่มใจดีหรอก “เอ่อ จะให้ชมพูไปด้วยกับพี่ริชในชุดนี้จริงๆ เหรอคะ ชมพูว่าชุดนี้มันเปิดเนื้อหนังมากเกินไปหน่อย” “แต่ฉันว่าเธอแต่งตัวแบบนี้ใส่มาทำงานกับฉันทุกวันก็คงจะดี ชมพู” สายตาหวานเชื่อมปิดไม่มิดของเขาทำเอาใจของหญิงสาวหวั่นไหวง่ายดาย “เอ่อ ชมพูว่าคงไม่เหมาะกับของพวกนี้เท่าไหร่” ท่านประธานหนุ่มพาเลขาสาวสวยมานัดคู่ค้ารายใหญ่สำคัญแก่บริษัทตรงร้านอาหาร “มาแล้วเหรอครับคุณภูริช ผมกับลูกสาวของผมกำลังรออยู่พอดี” ออลอค์ เซต์ ผู้ทำการค้าขายสินค้าแบรนด์ชั้นนำของประเทศฝรั่งเศสส่งยิ้มเป็นมิตรแก่คู่ค้าเจรจาธุรกิจ “ขอโทษที่ทำให้รอนานนะครับ นี่ ชมพู เลขาคนใหม่ของฉัน” ภูริชเอ่ยแนะนำตัวเลขาคนใหม่รู้จักคู่ค้ารายใหญ่รู้จักกัน 'เลขาคนใหม่? ชมพูแค่เป็นนักศึกษาฝึกงานวันแรกเองนะคะพี่ริช' “ยินดีด้วยนะครับที่คุณภูริชได้เลขาคนใหม่มาช่วยคุณอีกแรง น่าเสียดายแย่ ผมว่าจะอุตส่าห์ฝากฝังลูกสาวคนเดียวของผม เจนนี่ ฝึกงานเลขาของคุณภูริชเสียหน่อย” “สวัสดีค่ะคุณภูริช เห็นแต่ในสื่อว่าหล่อแล้ว ตัวจริงดูดีกว่าอีกนะคะ” เจนนี่ ลูกสาวของคู่ค้ารายใหญ่ส่งยิ้มแป้นหวานพึงพอใจในตัวคู่หมายของเพื่อนรักตัวเอง “ยินดีที่ได้ร่วมงานนะครับ” ชายหนุ่มเช็คแฮนด์กับผู้หญิงสาวสวย โปรยเสน่ห์ผู้ชายเสือผู้หญิงอย่างเขาไปทั่ว “เห็นทีเจนนี่คงไปหาคุณภูริชที่บริษัทบ่อยๆ แล้วละค่ะ” แววตาประกายวิบวับของเจนนี่ ว่าอยากได้ว่าที่ของเพื่อนรักจนตัวสั่นแทบควบคุมตัวไว้ไม่อยู่ คนเป็นนักศึกษาฝึกงานใหม่ออกร่วมงานกับเขาครั้งแรกเจียมเนื้อเจียมตน เตือนใจตัวเองว่าอย่าหวังสูงมาก มีผู้หญิงสวยระดับลูกสาวเศรษฐีมาทอดสะพานเขามากมาย ระดับหนุ่มผู้บริหารคงไม่มาชายตามองเด็กกะโปโลอย่างเธอหรอก “ยินดีครับคุณเจนนี่” สายตาคมกริบวิบวับแก่สาวสวยทุกครั้งที่แอบสนใจเขา หนุ่มบริหารโปรยเสน่ห์แก่พวกสาวๆ “เชิญพวกคุณนั่งเลยครับ” เจนนี่ว่าจะเดินเข้าไปนั่งเคียงข้างท่านประธานหนุ่มโสด ทว่าภูริชดึงมือของเลขาสาวคนใหม่เข้ามานั่งข้างกายตัวเองเสียก่อน “ถ้าอย่างนั้นเรามาทานอาหารกันก่อนดีไหมครับ คุณภูริชชอบเปลี่ยนแนวแบบนี้หรอกครับ” ออลอค์ เซต์ สะดุดสายตาตั้งแต่แรกที่เจอเด็กสาวหน้าหวานคนนี้แทบไม่อยากละสายตาจากเธอได้เลย ลึกลับและน่าค้นหา “ที่จริงผมชอบแนวนี้มากกว่า ไม่ต้องเปิดเผยให้หมดเปลือก เอาแค่เปิดนิดหน่อยให้พออยากรู้ มันเร้าใจดี” ภูริชรู้ทันกับสายตาหัวงูเฒ่าของคู่ค้ารายใหญ่ว่าพึงพอใจนักศึกษาฝึกงาน แต่ถ้าหากเขายังไม่ได้เชยชมเรือนร่างจากเธอ ก็อย่าหวังว่าใครหน้าไหนจะมาแย่งชิงตัดหน้าเขาก่อนได้ ไม่มีทาง! “ว้าว แบบนี้เจนนี่คงลองเปลี่ยนแนวแต่งตัวปกปิดความเซ็กซี่ในตัวแล้วสินะคะ คุณภูริชถึงจะหางตามองมาทางเจนนี่อีกคนบ้าง” ปากเอ่ยอีกอย่าง แต่ภายในใจกลับมีไฟริษยาสุมในอก เธอยิ้มอ่อน เห็นทีต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม ทำหน้าที่สกัดผู้หญิงอื่นแทนเพื่อนรักทุกครั้งและวันนี้ก็เช่นกัน “เอาแบบที่คุณเจนนี่ชอบดีกว่าครับ ผู้ชายเขาชอบตัวตนของผู้หญิงที่ไม่ต้องเสแสร้งมากกว่า” คำพูดของเขาทำเอาเจนนี่สะอึกเล็กน้อย “คุณภูริชเนี่ยปากร้ายไม่เบานะคะ” ระหว่างทั้งสี่คนต่างรับประทานอาหารด้วยกัน เจนนี่ ลูกสาวของคู่ค้ารายใหญ่พยายามเอาอกเอาใจท่านประธานหนุ่มด้วยการออดอ้อนให้เขาตักอาหารมาแก่เธอบ้าง เพราะส่วนมากเขามัวบริการเอาใจใส่เลขาคนใหม่ตัวเองที่อ้างเอาไว้ สร้างความไม่พอใจแก่เจนนี่มาก “คุณภูริชค่ะ ไว้คราวหน้าเจนอยากจะชวนคุณมาทานข้าวด้วยกันอีก(เพียงสองคน)จะได้ไหมคะ” “ยินดีเสมอครับคุณเจนนี่” เขาก็ไม่ขัดข้อง รู้อยู่แก่ใจว่าเจนนี่เป็นเพื่อนรักของเบญจมาศ คู่หมายที่คุณแม่จัดหาไว้ให้ผลิตทายาทนี่เอง “หวังว่าคุณจะไม่ขัดข้องหรือมีปัญหาอะไรกันนะครับคุณออลอค์ เซต์” มือเรียวเล็กของชมพู รู้ทำงานเป็นเลขาคนใหม่ของเขาดีพลางวางหนังสือเซ็นสัญญาการทำธุรกิจคู่ค้าร่วมกันตรงหน้าออลอค์ เซนต์ หลังจากทานอาหารเที่ยงเสร็จสิ้น “ผมไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้วครับ” ออลอค์ เซต์ จงใจใช้มือตัวเองแตะปลายนิ้วเรียวเล็กของเด็กสาวใสซื่อ ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของเสือเฒ่าอย่างเขาต้องการอะไรจากตัวเธอ การเจรจาคู่ค้ารายใหญ่ร่วมทำธุรกิจสำเร็จ นักศึกษาฝึกงานเลขาใหม่อย่างชมพูขอตัวเข้าห้องน้ำ หลังจากเก็บอั้นความตื่นเต้นเอาไว้ไม่อยู่ “คุณพ่อชวนคุณภูริชคุยกันไปพลางๆ ก่อนนะคะ เดี๋ยวเจนขอตัวเข้าห้องน้ำก่อน” “อืม” เมื่อได้รับคำอนุญาตจากคุณพ่อ ร่างระหงรีบตามคนตัวเล็กไปยังห้องน้ำหญิงที่ช่วงนี้ไม่มีใครเข้ามา ได้โอกาสจัดการตบสั่งสอนนังผู้หญิงแอบแรดเงียบคนนั้นว่าอย่าอ่อยคนที่มีคู่หมายอยู่แล้ว 'นังชมพู แกได้เจอฉันตบจนหน้าบวมแน่!' “เฮ้อ! มาฝึกงานวันแรกก็เจองานหินชิ้นแรกเสียแล้ว จะขอถอนตัวทันไหมเนี่ย ไม่ได้สิชมพู เราต้องทำให้ได้เพื่อหาเงินค่ารักษาแม่ให้ได้” ชมพูมาที่นี่ก็เพื่อฝึกงานเป็นเลขาตามสายงานที่เธออยากทำงาน อีกอย่างแม่เธอไม่สบายมาก จำเป็นต้องใช้เงินรักษาผ่าตัดด่วน ลำพังเงินเก็บทั้งชีวิตก็ไม่เพียงพอ อีกอย่างเงินจากการขายขนมของแม่ก็ถูกพ่อติดเหล้า ใช้หนี้พนันหมดแล้ว “หล่อนคงเป็นเด็กฝึกงานคนใหม่ของคุณภูริชสิท่า ไม่เลวดีเนี่ย มาฝึกงานครั้งแรกก็ทำจนคุณพ่อฉันยอมเซ็นสัญญากับเจ้านายของหล่อน!” “คุณเจนนี่ คุณจะมาเข้าห้องน้ำเหรอคะ ฉันขอตัว” ร่างบางกำลังจะเดินออกจากห้องน้ำ แต่ถูกร่างระหงยืนขวางเธอเอาไว้ “ฉันมาหาเธอต่างหาก นังเลขาจอมอ่อย คงอยากจะเป็นเด็กฝึกงานบนเตียงเขาตอนกลางคืนสิท่า” “คุณเจนนี่พูดเรื่องอะไรคะ ชมพูไม่เห็นเข้าใจ” เด็กสาวตีหน้าใสซื่อสร้างความหมั่นไส้ของเจนนี่หนัก “ก็แบบนี้ไง!” เผียะ! ฝ่ามือเรียวเล็กตบใบหน้าหวานเต็มแรง ชมพูโดนลูกสาวคู่ค้าตบจนไม่ทันตั้งตัว รอยแดงประทับแก้มขาวเนียนใสปรากฎขึ้นอย่างชัดเจน “โอ๊ย! คุณเจนนี่ตบชมพูไหมคะ” “อย่ามาแกล้งทำเป็นตีหน้าใสซื่อ คนอย่างแกคงไม่รู้สิว่าเขามีคู่หมายที่ต้องเข้าพิธีวิวาห์ในไม่ช้า คนอย่างแกก็เป็นได้แค่ ผู้หญิงบนเตียงชั่วครั้งชั่วคราวหรือ 'เมียเก็บ' ของเขาเท่านั้น จำเอาไว้ด้วย” เจนนี่หมั่นไส้เด็กสาวตีหน้าใสซื่อ ไม่ประสีประสากับเรื่องผู้ชาย เธอจัดการกันท่าผู้หญิงคนอื่นแทนเพื่อนรักตัวเอง “คุณเจนนี่เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าคะ ชมพูแค่อยากทำงานตามที่ตัวเองถนัด ชมพูผิดด้วยเหรอคะ” หญิงสาวไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเจนนี่ต้องมาหาเรื่องเธอหาทางจงใจอ่อยท่านประธานอย่างนั้นแหละ “ฉันแค่ตบเรียกสติฐานะอย่างเธอที่ยังไงก็เป็นได้แค่ลูกน้องที่ถูกเขาใช้งานหนักหน่วงเท่านั้น ถ้าอยากทำงานอย่างสงบสุขล่ะก็ อย่าอ่อย อย่าทำตามเกินหน้าที่ตัวเอง เพราะฉันไม่ปล่อยพวกเมียลับของเขาหลุดมือไปแน่!” เจนนี่ออกแรงผลักหญิงสาวที่ไร้ทางสู้ไปชนกับขอบอ่างล้างหน้า ชมพูไม่ทันระวังจึงโดนชนรุนแรงจนข้อศอกมีรอยช้ำแดงเป็นวงกว้าง สร้างความเจ็บปวดไม่น้อย “โอ๊ย เจ็บ คุณเจนนี่ ทำไมคุณต้องทำกับชมพูด้วยคะ” “ใช่! เพียงเรื่องแค่นี้ทำไมต้องทำรุนแรงกันด้วย คุณเจนนี่ ฉันไม่คิดว่าผู้หญิงหน้าสวยอย่างคุณจะกล้ารังแกคนที่ไม่มีทางสู้ได้” น้ำเสียงเข้มทุ้มใหญ่เอ่ยดังจากทางหลังด้วยความโมโหสุดขีด “คุณภูริช/พี่ริช!”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม