ร้ายรัก

ไม่ต่างกัน

วินtalk

ตอนนี้ผมตื่นแล้วครับ เวลาประมาณเกือบๆเที่ยงละมันเช้ามากสำหรับผมๆตื่นมาเล่นเกมครับจุดประสงค์เดียวเลย

"ไอ้วินวันนี้มึงเข้าบริษัทด้วยนะ" เสียงไอ้ ว่าน เปิดประตูเข้ามาในห้องผมแล้วพูดขึ้น ไอ้ว่านคือพี่ชายผมเองครับ

"ไม่เข้ากูจะเล่นเกม" จะเข้าอะไรวะคนตื่นมาเล่นเกมไม่ได้ตื่นมาเพื่อจะไปทำงาน

"มึงอายุเท่าไหร่ละ กูจะฟ้องม๊าว่าวันหยุดมึงไม่ทำเหี้ยอะไรเลย" มันพูดขึ้นอย่างจริงจัง

"ไอ้เหี้ยว่าน"

"มึงด่ากูหรอ"

"เอ้อ กูด่ามึงแล้วทำไมมึงไม่เข้าวะมาตามกูทำไมนี้มันวันหยุดกูนะ"

"กูเข้าทุกวันไม่มีวันหยุด มึงจะจบแล้วก็ควรไปดูงานที่บริษัทให้มันบ่อยๆหน่อย

"........" ผมได้แต่ถอนหายใจเมื่อฟังสิ่งที่มันพูด

"มึงไม่อยากไปเจอน้องนางแบบของมึงรึไง"

"อย่าพูดมากกลับไปห้องมึงได้ละ"

"รีบอาบน้ำม๊ารอกินข้าว"

ที่ผมไม่อยากเข้าบริษัทเนี่ยมีหลายเหตุผลครับ เบื่อไม่อยากทำงานอันนี้ก็ใช่ ขี้เกียจก็ใช่ แล้วก็เบื่อพวกนางแบบที่ผมเคยพากลับห้องพวกเธอเห็นทีไรต้องตามผมต้อยๆทุกทีแล้วคนใหม่ๆก็ไม่กล้าเข้าหาผม เลยไม่ค่อยอยากไปแล้วป๊าก็ชอบด่าเพราะไปทีไรผมต้องได้ติดไม้ติดมือมาคนสองคน

หลังจากที่ไอ้ว่านออกไปผมก็เลิกเล่นเกมแล้วเข้าไปอาบน้ำแล้วออกมากินข้าว

"วันนี้ลูกม๊าจะเข้าบริษัทสองคนเลยหรอลูก"

"เข้าอย่างเดียวนะไม่ต้องไปหิ้วใครกลับมาด้วย" เสียงป๊าผมสั่งอย่างเสียงเข้ม

"มึงฟังไว้ไอ้ว่าน"

"ป๊าบอกมึง" มันกับผมก็ไม่ต่างอะไรกันมากหรอกครับ

"บอกทั้งสอง" คนพูดของป๊าทำเอาผมหน้าชาไปเลยครับ

"เรียนเป็นไงบ้างวิน"

"เรื่อยๆครับ"

"เที่ยวเรื่อยๆหรอ" ไอ้ว่านมันชอบเสือกตลอดเลยครับ

"ไอ้เหี้ยว่าน"

"ให้มันเบาๆลงบ้างนะเที่ยวอะอย่าให้เสียการเรียน"

"ครับ ถึงผมเที่ยวผมก็ไปเรียนไม่เคยขาดหรอกป๊า"

"ดี ถ้าขาดเรียนหรือมีปัญหาเรื่องผับที่อยากเปิดก็ไม่ต้องเปิด ไปทำงานที่บริษัทแทน"

"ไม่เอา ผมจะตั้งใจเรียนครับ" ผมรีบตอบออกไปอย่างมั่นใจ

ผมขอป๊าว่าถ้าเรียนจบขอเปิดผับและป๊าก็ตอบตกลง ส่วนงานที่บริษัทจะยกให้ไอ้ว่านดูแลแต่ตอนนี้ต้องช่วยกันดูแลเพราะป๊าเริ่มถอยละ ที่บ้านผมทำบริษัทที่เกี่ยวกับการจัดหานางแบบนักแสดง แบบนี้ก็เลยเข้าทางลูกชายบ้านนี้เลยครับ ฮ่าๆ

ชาเมลtalk

"จะไปไหนแต่เช้าลูก " ฉันเดินบันไดมาก็เจอป๊ากับม๊านั่งดูทีวีที่ห้องนั่งเล่น

"เช้าหรอจะเที่ยวแล้วนะ คงเที่ยวเพลินเลยซิท่า" เสียงป๊าฉันพูดพร้อมน้ำเสียงกระแนะกระแหน

"........" เอาจริงๆฉันว่าต่างฝ่ายต่างอยู่เฉยๆก็น่าจะดีกว่านะไม่ต้องมาหาเรื่องแบบนี้หรอกนี่มันวันหยุดปะฉันจะตื่นสายไม่ได้เลยหรอ

"ว่าไงจะไปไหนคะ"

"หนูมีถ่ายงานค่ะ ขอตัวนะคะ" ฉันพูดจบก็รีบเดินออกมาเพราะไม่อยากฟังป๊าพูด

ฉันรับขับรถที่หาพี่บีมทันทีวันนี้ที่ถ่ายงานบริษัทอะไรก็ไม่รู้ ฉันก็แค่ขับตามที่อยู่ที่พี่บีมส่งมา

"พี่บีมหวัดดีค่ะ" ฉันเดินเข้ามาหาพี่บีมในห้องแต่งหน้า แต่ตอนนี้คนยังมาไม่เยอะเลย "วันนี้ถ่ายอะไรหรอคะ"

"ถ่ายโปรโมทค่ะ ถ่ายเดี่ยวด้วยถ่ายรวมด้วยไม่นานหรอกค่ะ"

"อ้อ ยังมีเวลาอยู่เลยไปกินข้าวกันไหมพี่บีมกินมายัง" ระหว่างที่เดินขี้นมาชั้นสอง ฉันเห็นว่ามีศูนย์อาหารด้วย

"ยังค่ะ งั้นไปกินกันข้างล่างมีศูนย์อาหารด้วย" แล้วพี่บีมก็พาฉันเดินมาข้างล่าง ที่นี้มีหลายชั้นเลย ชั้นที่เราถ่ายจะเป็นชั้นสามศูนย์อาหารจะอยู่ชั้นสอง

เรากินข้าวแบบไม่รีบมากเพราะว่ายังมีเวลาอยู่พอกินเสร็จก็ขึ้นมาที่ห้องแต่งตัว พอมารอบนี้คนก็มาเยอะละประมาณ6คน เฉพาะนางแบบถ้าบวกช่างหน้าช่างผมด้วยก็ประมาณเกือบๆ15คน

"นางแบบคนอื่นเนี่ยเขาแต่งหน้ากันอยู่ แต่ก็มีบางคนนะคะพี่วาวายังไปกินข้าวอยู่เลยค่ะ นี้ก็ไม่รู้ว่าจะแต่งหน้าทันไหม" เสียวของ มี่ นางแบบคนที่ไม่ค่อยถูกกับฉันพูดขึ้น เอาจริงๆงานไหนมีฉันก็ต้องมีมันตลอดเลยไม่รู้ว่าทำไม แล้วทุกครั้งที่เจอฉันไม่เคยพูดกับมันสักครั้งมีแต่มันนั่นแหละที่ชอบมาพูดด้วย น่ารำคาญ

"มาแต่งหน้ากันดีกว่าค่ะ น้องชาเมลคนมันผิวหน้าดีสวยอยู่แล้วเนี่ยแต่งไม่นานหรอกค่ะ แต่บางคนเนี่ยแต่งนานเท่าไหร่ก็ยังสวยไม่เท่าเลย" เสียงพี่บีมพูดขึ้นอีกคนแล้วจับฉันนั่งเก้าอี้

"อีบีม" นี้คือเสียงของวาวาช่างแต่งหน้าของมี่พูดขึ้พร้อมมองหน้าพี่บีม

"อะไรอีวาวา"

"พอเถอะค่ะ พี่บีมแต่งหน้ากันดีกว่า" ไม่ใช่ว่าฉันไม่สู้คนหรอกนะแต่มันรำคาญมากกว่าไปงานไหนก็แซะฉันทุกงานไม่เบื่อรึไง

ผ่านไปเกือบๆชั่วโมง

ฉันก็แต่งหน้าเสร็จแล้วก็มานั่งรอให้ถึงคิวตัวเอง มันเป็นแบบถ่ายโปรโมทมากกว่าวันนี้ ฉันทำงานถ่ายแบบมาตั้งแต่ ปี1ละ รับหมดงานรีวิวก็รับ ชุดว่ายน้ำก็รับ ไม่รับแต่ ยาขาว เว็บพนัน และครีมที่ไม่ได้ใช้จริงถ้าจะให้รีวิวให้ต้องได้ใช้ก่อน เพราะไม่อยากหลอกคนอื่นกลัวบาป

"ชาเมลวันนี้มีโมเดลลิ่งมาดูหลายคนเลยน๊าา บางทีเขาอาจจะมาชวนชาเมลไปเซ็นสัญญาด้วยก็ได้นะ" พี่บีมมากระซิบข้างหูฉัน ขณะที่คนอื่นกำลังถ่ายอยู่ ถึงว่าละวันนี้มีคนมาดูเยอะเลย

"ไม่เอาค่ะ เมลไม่ชอบเมลอยากอยู่กับพี่บีมแบบนี้ไปเรื่อยๆค่ะ" ฉันพูดแล้วยิ้มให้เขา

"คนต่อไป" และก็ถึงคิวฉันถ่ายแล้วฉันรีบยื่นโทรศัพท์ให้พี่บีมแล้วเดินไปหน้าฉากทันที

วินtalk

วันนี้ผมมานั่งดูงานกับพี่ๆเขาด้วยครับ วันนี้มีดูงานถ่ายแบบหานางแบบเข้าสังกัดแล้วก็มีแต่เด็ดๆทั้งนั้นมาได้ถูกวันจริงๆ และคนที่กำลังถ่ายอยู่ตอนนี้โคตรดี สวย หุ่นแซ่บ ดีไปทุกอย่างจริงๆครับไม่ว่าจะหันมุมไหนแล้วเธอก็หน้าคุ้นมาก

"มองตาไม่กะพริบตาเลยนะ" ไอ้ว่านพูดพร้อมกับเขี่ยเท้าผม

"พี่ครับ คนนี้ชื่ออะไรครับ" ผมถามพี่คนที่อยู่ข้างหน้าผม

"ชาเมลค่ะ น้องชาเมล" ชาเมลหรอโคตรคุ้น อ้อคนที่หักอกไปเอเจนิ โห่วเหมือนพระเจ้าจะเข้าข้างผมยังไงไม่รู้

"มีสังกัดยังครับ"

"ไม่ค่ะ เหมือนน้องไม่ยอมเซ็นที่ไหนเลยบริษัทอื่นก็ตามจีบเยอะมาก"

"เอามาให้ได้นะครับ" ผมบอกพี่เขาแล้วกระตุกยิ้ม

ถ้าผมได้ควงเธอไปโชว์ไอ้เอเจนี้คงสนุกน่าดูเลยเนาะ แค่คิดก็สนุกแล้ว หลังจากที่ถ่ายเสร็จและเช็ตต่อไปก็ต่อวันนี้มีถ่ายยันค่ำเลยครับเป็นประมาณว่าให้โมเดลิ่งหาเด็กเข้าสังกัด แต่ผมไม่สนแล้วผมเดินตามชาเมลเข้ามาที่ห้องแต่งตัว เป็นจังหวะที่เธออยู่คนเดียวพอดีเลยครับคนอื่นน่าจะไปเปลี่ยนชุดละ

"วินครับ" ผมเดินไปนั่งข้างๆเธอแล้วยกขาไขว่ห้างแล้วมองหน้าเธอ

"........" แต่เธอไม่ตอบผมเลยนอกจากเก็บเครื่องสำอางอย่างเดียว ให้ตายสิยัยนี้ไม่เห็นผม

"ผมชื่อวินครับ"

"ขอโทษนะไม่อยากรู้"

เธอแสบมากครับ ตอนนี้ผมแทบไม่ต่างจากไอ้เอเจเมื่อคืนเลย