ชอบ
1135 คำ
วินtalk
ผมรู้สึกหน้าชามากตอนนี้ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับผมเลย รู้สึกว่าผมไม่ได้ต่างอะไรจากไอ้เอเจเลยนี้ดีนะที่แถวนี้ไม่มีคนไม่งั้นผมคงมุดดินไปละ
"เธอควรจะพูดกับฉันให้มันดีกว่านี้หน่อยนะชาเมล เพราะฉันคือเจ้านายของเธอฉันคือคนที่จ้างเธอมาถ่ายงานวันนี้" ครั้งนี้ผมว่าเธอควรจะต้องเกรงใจเจ้านายงานบ้างละ
"ไม่สนอะว่านายจะเป็นใคร ตอนนี้ฉันถ่ายเสร็จแล้ว" ชาเมลมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วพูดออกมา
"........." ผมพูดอะไรไม่ออกครับ ผมว่าถ้าไอ้เอเจรู้มันคงหัวเราะเยาะผมแน่นอนร้ายมากเธอคนนี้
"อ้าว คุณวินมาทำอะไรในนี้หรอ" แล้วพี่บีมก็เดินมาในห้องแล้วถามขึ้น พี่บีมนี้ผมรู้จักดีครับเพราะเด็กของพี่บีมก็เซ็นสัญญากับบริษัทผมทั้งนั้น แล้วเด็กพี่บีมนี้ก็สวยๆกันทั้งนั้น แต่ตอนนี้พี่บีมกำลังจับผมชาเมลหรือว่าจะเป็นเด็กพี่บีมวะ
"เด็กพี่บีมหรอครับ" ผมถามพร้อมกับยิ้ม
“ค่ะ น้องชาเมล” พระเจ้าเข้าข้างผมอีกแล้วครับ เห้อจะโชคดีอะไรขนาดนี้
“ทำไมผมไม่เคยเห็นหน้าเลยครับ" ผมมองหน้าชาเมลแล้วยิ้มไปด้วย ส่วนเธอก็มองผมแต่สายตาบ่งบอกว่ารำคาญมาก
"พี่บีมคะ เมลกลับนะคะอยากพักผ่อน" เธอว่าแล้วลุกขึ้นยืน
“เราไปกินข้าวกันไหมครับพี่บีม” ผมพูดแล้วลุกขึ้นเหมือนกัน
“กินข้าวหรอคะ”
“ครับ เอาเด็กพี่ไปด้วย”
“พี่บีมคะ เมลขอตัวนะคะ”
“พี่บีมครับ เอาเด็กพี่ไปด้วยครับ” ผมพูดกับพี่บีมแต่สายตามองชาเมล พี่บีมไม่กล้าขัดผมหรอกครับ เพราะเด็กเธอ 7-8คนนี้อยู่สังกัดบริษัทผมหมด
“น้องชาเมลไปกินข้าวกันก่อนนะ ถือว่าพี่ขอ” พี่บีมพูดกับชาเมล
“ก็ได้ค่ะ” เธอว่าแล้วเก็บของ พี่บีมพูดแค่คำเดียวยอมเลยหรอ
แล้วเราก็มากินข้าวที่ร้านอาหารที่ไม่ไกลจากบริษัทมาก และตอนนี้พี่บีมไปเข้าห้องน้ำทิ้งให้ผมอยู่กับชาเมลสองคน
“ฉันชอบเธอ” ผมพูดขึ้นระหว่างที่เธอกำลังเล่นโทรศัพท์อยู่ ที่ผมบอกชอบเธอเนี่ยเพราะว่าเธอจะได้ไม่เล่นตัวมากจริงๆ ก็ชอบแหละหุ่นแบบนี้น่าจะแซ่บไม่เบา
“........” แต่เธอก็ไม่สนใจผมเอาแค่เล่นมือถือ เห้ยทำไมทำงี้วะไม่ได้ยินที่พูดหรอ นี้ถ้าเป็นคนอื่นผมพูดแบบนี้เราไปต่อที่อื่นกันแล้ว
“ชาเมล ฉันบอกว่าฉันชอบเธอ”
“ปัญญาอ่อนปะ ป่วยหรอหรือว่าไงนี้อุตส่าห์ทำเป็นไม่ได้ยินแล้วนะ”
“..........” โอ้โห้วผู้หญิงอะไรครับเนี่ย ด่าเก่งมาก
“ปวดหัวจากการทำงานแล้วยังต้องมาปวดหัวอะไรแบบนี้อีกหรอ”
“ชาเมล ฉันเป็นเจ้า”
“จะเป็นเจ้านาย หรือว่าเจ้าที่ฉันก็ไม่สนหรอกอย่าเอาเรื่องงานมาร่วมกับเรื่องส่วนตัว”
“.........” เธอทำผมหน้าชาอีกแล้วครับ ผมยังไม่ทันได้พูดจบเลยเธอก็สวนขึ้น ตอนนี้ผมได้แต่กำหมัดแล้วสงบสติอารมณ์ลงเพราะว่าต้องท่องเอาไว้ ถ้าได้เธอเป็นแฟนเราจะชนะไอ้เอเจเราจะชนะไอ้เอเจ
“อ้าว คุยอะไรกันหรอคะหน้าเครียดกันเชียว” แล้วพี่บีมก็เดินเข้า นี้ดีนะที่พี่บีมเข้ามาไม่งั้นเธอคงจะด่าผมอีกแน่น
“........” ผมกับเธอได้แต่มองหน้ากันไม่มีใครพูดอะไรออกมา
“สั่งอาหารกันดีกว่าเนาะ” พี่บีมเห็นว่าสถานการณ์ไม่เลยหยิบเมนูมาใส่มือผมกับชาเมล
“พี่บีมครับ ผมชอบเด็กพี่ครับ” ผมพูดพร้อมกับมองหน้าชาเมล ซึ่งเธอก็ได้แต่มองบน
“ชะ ชอบ ชาเมลหรอ”
“ครับ ผมชอบชาเมล”
“คือน้องชาเมลเขาคงไม่”
“ผมอยากให้เธอมาเซ็นสัญญากับบริษัทของผม”
“แต่เมลไม่เอาค่ะ”
“พี่บีมครับ”
“เอ่อ คือใจเย็นกันก่อนนะคะ”
“ผมชอบชาเมล อยากได้มาเซ็นสัญญากับบริษัทแล้วก็อยากได้มาเป็นแฟนครับ”
“หึ คนอย่างนายอย่ามามีแฟนเลยซื้อกินดีกว่านะฉันว่า” เธอหัวเราะก่อนจะตอบกลับ แสบครับแสบมากเอาไว้หายซ่าเมื่อไหร่ผมจะจัดการให้ดู
“ใจเย็นกันก่อนนะพี่ขอ”
“เย็นไม่ได้แล้วค่ะพี่บีม คุณวินของพี่นี้เขาคงจะป่วยนะคะน่าจะให้คนพาเขาไปหาหมอหน่อย”
“ชาเมล เธออย่าคิดว่าฉันชอบแล้วจะด่าอะไรก็ได้นะ”
“ฉันไม่สน ฉันไม่ได้ขอร้องให้นายมาชอบนิที่ฉันยอมมากินข้าวเพราะพี่บีม”
ชาเมลtalk
และตอนนี้ฉันก็กำลังเถียงกับคุณวินของพี่บีมอยู่ ที่ฉันยอมมาด้วยเพราะพี่บีมหรอกนะ ทำไมโชคร้ายจังวะช่วงนี้เห้อ เจอนายนี้ว่าแย่ละยังมารู้จักกับพี่บีมอีก
“พอๆ พอกันก่อนนะพี่ขอ” พี่บีมพูดแบกฉันไว้ แล้วเราทั้งสามคนก็กินข้าวกัน
ฉันว่านายวินต้องไม่เต็มแน่เลย อยู่ๆ มาบอกว่าชอบฉันนี้เห็นครั้งแรกคนดีๆ ที่ไหนเขาบอกชอบเลยอะ คงเป็นลูกเจ้าของบริษัทนิสัยเสียสินะอยากได้อะไรก็ต้องได้ฉันว่าหาฟาดนางแบบหมดบริษัทแล้วมั้ง
หลังจากที่กินข้าวเสร็จนายวินก็ไปเข้าห้องน้ำดีละฉันจะได้คุยกับพี่บีมสะดวกๆ
“พี่บีมคะ หนูหวังว่าพี่บีมคงไม่ขายหนูใช่ไหมคะ”
“ไม่ค่ะ ไม่เลย เมลก็รู้ว่าพี่ไม่บังคับใครอยู่แล้ว”
“หนูไม่ชอบนายนี้เลยอะ อยู่ดีๆ ก็มาบอกชอบหนูเขาเต็มรึเปล่าก็ไม่รู้”
“คุณวินก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ เมลใจเย็นๆ นะเดียวพี่จะคุยให้”
“ขอบคุณพี่บีมนะคะ เมลขอตัวนะถ้างั้นอะอยากพักผ่อน”
“ค่ะ ขับรถดีๆ นะ”
พอพี่บีมพูดจบฉันก็รีบเดินออกมากก่อนที่จะไอ้บ้านั่นจะออกมาจากห้องน้ำก่อน หวังว่าคงจะเจอครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายนะ
- ผู้เขียน
