บทที่ 37
หลายชั่วโมงต่อมา...
@บ้านวัฒกิจเวชสกุล
“อาไซค้า~”
ทันทีที่ผมก้าวขาเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ของตัวเองหลังจากที่กลับมาจากคอนโดผมซึ่งปัจจุบันเป็นของเมียไปแล้ว ก็ได้ยินเสียงเล็กๆ เรียกชื่อผมมาแต่ไกล ก่อนจะเห็นร่างอวบๆ ดุ๊กดิ๊กของน้องขวัญหลานสาวสุดรักสุดหวงของผมวิ่งออกมาจากห้องนั่งเล่นเข้ามากอดผมที่นั่งอ้าแขนรอรับอยู่....
พึ่บ!!
“หืม ไหนขออาหอมแก้มคนสวยหน่อยสิครับ” พูดจบผมก็จัดการฟัดแก้มซ้ายขวาของหลานตัวเองอย่างมันเขี้ยวทันทีโดยที่เจ้าตัวก็ชอบใจด้วยการหัวเราะคิกคักดิ้นไปมาในอ้อมกอดของผม
“คิคิ จั๊กจี้ๆ”
“ไม่อาวแล้ว อ้าก ๆ จั๊กจี้”
เมื่อได้ยินว่าหลานสาวบอกว่าไม่เอาแล้ว ผมจึงหยุดแกล้งหลานแล้วอุ้มเจ้าตัวแสบขึ้นมา ก่อนจะเดินไปทางห้องนั่งเล่นที่หลานเดินออกมาก่อนหน้านี้...
“ไปหาคุณย่าดีกันกว่า”
“ไปเยยค้า ^^” น้องขวัญทำท่าทางเหมือนจะบินไปข้างหน้าจนผมแทบจะรับไม่ทัน
“คุณย่าขา อาไซกับมาแล้
