บทที่ 36
23.56 น.
ในระหว่างทางที่ไซเรนกำลังขับรถเพื่อกลับคอนโด บรรยากาศภายในรถตอนนี้เป็นไปอย่างเงียบสนิท เพราะฉันและมันเราไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยนับตั้งแต่ที่ขึ้นรถมา จะมีก็แต่เสียงเพลงที่มันเปิดคลอเบาๆ เพื่อไม่ให้บรรยากาศมันวังเวงเกินไป...
“มิล่าท้องกี่เดือนแล้ว” เป็นประโยคแรกจากไซเรนนับจากที่ขึ้นรถมาระหว่างฉันกับมัน
“ห้าเดือน นายถามทำไม”
“เปล่า แค่ถามเฉยๆ”
“ถ้าฉันทำเธอะ-...”
“มันจะไม่มีวันนั้น” ฉันรีบแย่งพูดทันทีก่อนจะจบประโยคของไซเรนอย่างรู้ทันว่ามันกำลังจะพูดถึงเรื่องอะไร...
“เธอให้โอกาสฉันไม่ได้เลยเหรอว่ะเอวา”
“ฉันบอกแล้วไงว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้มันก็ดีอยู่แล้ว”
ฉันพูดพร้อมกับหันไปทางไซเรนที่กำลังขับรถอยู่ ซึ่งมันก็หันมามองทางฉันเช่นกัน ทำให้เราสองคนสบตากันอย่างไม่ได้ตั้งใจ ก่อนที่มันจะหันกลับไปมองถนนเหมือนเดิม ฉันจึงหันกลับมามองกระจกข้างทางแทน จากนั้นในรถก็กลับมาเงียบอีกครั้ง..
