บทที่ 22
@มหาวิทยาลัยMBK (ม้านั่งในตึกคณะ)
“ไงคะชะนี ได้ข่าวว่าเมื่อคืนโดนผัวลากกลับไปเหรอ” เสียงแบมบี้เอ่ยถามฉันเสียงดัดจริตตามสไตล์มันทันทีที่ฉันเดินมานั่งข้างๆ มิล่า
“อืม”
“เหอะ กูกะว่าจะถามสักหน่อยว่าเป็นไงบ้างแต่คงไม่ต้องถามแล้วแหละว่าเป็นไงบ้าง คอแดงเถือกมาขนาดนั้น” แบมบี้มองที่ต้นคอของฉันพร้อมกับทำหน้าเบะปากใส่ฉัน ฉันเลยรีบเปิดกล้องโทรศัพท์ดู
“ยังเห็นอีกเหรอว่ะ กูโบกรองพื้นหนาแล้วน่ะ” ฉันว่าพร้อมกับถูต้นคอตัวเองตรงที่มีรอยแดงซึ่งมาจากปากของไซเรนที่เล่นพิเรนดูดคอฉันจนแดงเถือกอย่างที่แบมบี้ว่า
“ถ้าไม่เห็นกูจะทักมึงหรือคะนังชะนี”
“เออๆ ช่างมันเถอะ” ฉันตอบแบมบี้ไปอย่างเซ็งๆ และเริ่มจะหงุดหงิดเมื่อนึกถึงเรื่องคืน
ก็เพราะเมื่อคืนไซเรนมันไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่ากับฉันเฉยๆ ไงละ แต่มันเล่นทิ้งรอยดูดไว้เต็มตัวฉันเลย จะห้ามก็ไม่ได้เพราะทันทีที่ฉันปริปากจะพูดก็ถูกหมอนั้นประกบจูบตลอด
หึย!
