บทที่ 18
Ava part
@คอนโด
หลังจากที่ออกมาจากโรงพยาบาลแล้วฉันก็ขับรถกลับมาที่คอนโดต่อทันที โดยมีไซเรนนั่งเงียบอยู่ข้างๆ ตลอดทาง จนกระทั่งฉันขับมาถึงคอนโดและเข้ามาจอดรถที่ลานจอดรถอย่างเรียบร้อย ถอดสายเข็มขัดออกเตรียมลงจากรถ...
หมับ!
“คืนนี้ฉันขอนอนด้วยคน” แต่อยู่ ๆ ไซเรนก็หันมาจับมือฉันแล้วพูดในสิ่งที่มันต้องการ ฉันจึงหันไปตอบมันทันทีโดยที่ไม่ต้องคิดให้เสียเวลา
“ไม่ได้ ห้องนอนนายมี นายก็นอนห้องนายไปสิ” ฉันบอกไซเรนสีหน้าจริงจัง เฮอะ! อย่ามาอ้อนซะให้ยากเลย ฉันยอมพาไปโรงพยาบาลก็ดีแค่ไหนแล้ว
“ทำไมถึงไม่ได้”
“ไม่ได้ก็คือไม่ได้ไง ปล่อยมือฉันได้แล้ว” ว่าจบฉันก็สะบัดมือไซเรนออกพร้อมกับหันไปเตรียมจะเปิดประตูรถ...
หมับ!
แต่ก็โดนไซเรนจับมือไว้อีกครั้งก่อนที่มันจะพูดหน้าอ้อนเป็นหมาหิวข้าวใส่ฉัน
“แต่ฉันรู้สึกปวดหัว ขอนอนด้วยคนดิ...นะ” เหอะ! เอากับหมอนี้สิ คิดว่าทำตาแป๋วน่าสงสารแบบนั้นแล้วฉันจะย
