เที่ยงคืน
"เธอก็รู้กฎดีไม่ใช่หรือไงระวังเถอะหัวจะหลุดออกจากบ่าถ้าแม่ฉันทราบเรื่องขึ้นมา" หลังจากมาถึงบ้านก็ได้รับฟังเรื่องบางอย่างแต่ผมไม่ได้เมามากหรอกนะ
"พี่ช่วยตามหาพ่อให้หน่อยได้ไหมคะจะให้หนูทำยังไงก็ได้หรือว่าจะให้หนู..เออะ ขย่มพี่ไหม"
"ตั้งแต่ขย่มเป็นเธอก็ใช้ลีลาบังคับฉันเลยหรือไงให้ฉันพักบ้างก็ได้มั้ง"
คำตอบของผมทำให้สีหน้าของเมจิเศร้าหมองแต่ก็อย่างว่าพ่อหายไปทั้งคน
"แต่ก็นะ..ฉันจะช่วยตามหาให้"
"จริงนะคะ!!"
"ฉันเคยโกหกเธอเหรอ"
"ประจำเลยค่ะแต่ขอบคุณนะคะ"
ควั๊บ
ไม่รู้สิว่าตอนนี้ทำไมถึงรู้สึกว่าเขาดูเลวร้ายน้อยลงกว่าตอนแรกที่พบเจอ ฉันโผกอดอย่างลืมตัวในขณะที่เขายืนนิ่งไม่ตอบสนอแต่กลับได้กลิ่นบางอย่างที่ฉันไม่เคยสัมผัสได้เลย กลิ่นแห่งความสุขที่ล้นเอ่อภายในใจระเหย..จากตัวฉันเอง
• หลังจากวันนั้นสาวน้อยก็รอคอยอย่างมีความหวังจนกระทั่งเวลาผ่านไปนานสัปดาห์ ชายหนุ่มก็กลับมาพร้อมใครบาง
