เมื่อนายย้งก้าวออกไปแล้วหญิงสาวจึงหยิบดอกไม้ขึ้นมาตัดแต่งต่อและคิดเรื่อยเปื่อยว่าหากบิดาเดินทางมาถึงเธอคงคลายความเหงาลงได้มาก เพราะตั้งแต่เดินทางมาที่นี่โดยมีแค่คนขับรถคนสนิทคอยติดตามก็มีแม่บ้านซึ่งเป็นคนแถวนี้เข้ามาทำความสะอาดและจัดสำรับให้ไม่ขาดตกบกพร่อง จะมีก็แต่ความเหงากร่อนกัดหัวใจของเธอในยามคืนค่ำและความบอบช้ำฝากร่องรอยของมันย้ำลึกในสำนึกอันเดียวดาย ดอกกุหลาบอีกหนึ่งดอกยังไม่ทันถูกจัดลงในแจกันซึ่งมีช่อดอกไม้วางตัวเป็นพุ่มกระจุกแบบน่ารักดังใจคนแต่งหญิงสาวก็รับรู้ถึงเสียงฝีเท้าดังมาจากด้านหลังซึ่งคงเป็นนายย้งกลับมารายงานหลังออกไปดูที่หน้าบ้าน
“นายย้ง...คุณพ่อมาถึงแล้วหรือคะ?...บอกให้คุณพ่อนั่งพักผ่อนก่อนนะคะ เดี๋ยวปรายจะเข้าไปหา”
“ปราย...”
ปรายฟ้าต้องหยุดชะงักงานในมือลงทันใด เสียงทุ้มกังวานที่ดังอยู่ใกล้ราวฉุดดึงหัวใจที่ลอยหายกลับคืน กระนั้นแล้วร่างอรชรก็ไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว เธออา
