หลายวันผ่านไป_
"วันนี้ลูกยังต้องไปทดสอบอีกนะ ตั้งใจเข้าไว้อนาคตดีๆ รอเพลงอยู่นะลูก" เป็นคำพูดจากปากมารดาในทุกวัน บอกกับลูกสาวที่ใบหน้าไร้รอยยิ้มปริยาย ขณะที่ร่วมโต๊ะรับประทานมื้อเช้าพร้อมกัน
"ดูคุณแม่คาดหวังมากเลยนะคะ" ใจดวงเล็กมันหน่วงมาตลอดหลายวัน ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอไม่มีความสุขจริงๆ
"แม่หวังดีกับลูกนะเพลง"
"ไม่ใช่หรอกค่ะ คุณแม่คาดหวังให้เพลงเป็นอย่างที่ทุกคนต้องการต่างหาก" น้ำเสียงใสบอก ก่อนจะลุกคว้ากระเป๋าเป้ที่มีตำราไม่กี่เล่ม
"เมื่อไหร่เราจะเห็นความหวังดีของพ่อแม่บ้าง!" ท่านทูตธีรดนย์บอกด้วยความโมโห ยิ่งนานวันลูกสาวมีแต่ท่าทีต่อต้าน
"ความหวังดีที่พ่อแม่คิดไปเองหรือเปล่าคะ มันไม่ได้ดีกับเพลงเลยต่างหาก"
"เพลงฟังคุณพ่อก่อนลูก" คุณหญิงวิมลรีบเดินตามลูกสาว ทิ้งโต๊ะอาหารที่มีสามีนั่งคอยอยู่
"แล้วตอนนี้เพลงไม่ได้ฟังตรงไหน เพลงทำทุกอย่าง อย่างที่ทุกคนสั่งแล้วค่ะ" ดวงตาคู่สั่นเ
