โคร้ม!
"ใครมันมายุ่งกับพวกเราอีกว่ะ!!" กลุ่มวัยรุ่นท้องถิ่นรีบพากันลุกขึ้น เมื่อมีคนปาท่อนไม้มาทางพวกเขา ตอนที่ยังรวมตัวบริเวณฝั่งตรงข้ามของมหาลัยชื่อดัง
"เก่งนักหรือไง" มิลตันบอก เขายืนตระหง่านท่ามกลางกลุ่มวัยรุ่นทั้งชายหญิงนับสิบคน
"เหอะ! มาแค่ตัวคนเดียวจะทำไรพวกกูได้!"
"กูก็อยากรู้ด้วยสิ" แขนแกร่งเหยียดบิดผละกำลัง เกิดเสียงข้อต่อกระดูกอัดแน่นเข้าที่
"อยากลองดีกับกู กูก็จะให้ลองว่ะ" ชายวัยรุ่นคนนึงบอก
"อย่าพูดมาก มันน่ารำคาญ" เสียงเข้มรอดผ่านไรฟันบอก รีบปรี่เข้าสู้ชายวัยรุ่นตรงหน้าทันที อารมณ์ดิบมันร้อนระอุเกินจะเก็บไว้ เมื่อนึกถึงเวลาที่เพลงพิณโดนคนพวกนี้กระทำ
หมัดหนาปะทะเข้าหน้าชายวัยรุ่น ตามด้วยยกขายาวถีบใส่ชายอีกคนด้านหลัง
"ใครที่มันทำเพลงพิณ!!!" มิลตันประกาศเสียงเกรี้ยวกราด พาลให้กลุ่มผู้หญิงอีกสี่คนรีบวิ่งมาดู
"อย่าบอกนะว่าเป็นแฟนยัยเฉื่อยนั่น โครตเหมาะกันเลย" หญิงว
