และคนแรกที่เปิดประตูเข้ามาก็คือนายชาย และคนที่รออย่างใจจดใจจ่อไม่ทำอะไรก็คือปราบ เขาตัดสินใจเดินลงจากรถ เพื่อไปทักทายนายชาย ด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นพิเศษ
“สวัสดีครับคุณพ่อ” ปราบประนมมือไหว้นายชาย ทั้งที่ไม่เคยทำอย่างนี้มาก่อน นายชายถึงขั้นตกใจเป็นอย่างมาก เพราะว่าปราบเมินเฉยกับเขา ตั้งแต่วันที่ทั้งสองคนจดทะเบียนสมรสกัน ปราบมองเขาเป็นอากาศธาตุนานแล้ว อยู่ดีๆ จะมาทำท่าทางเหมือนคนที่เคารพนบนอบเขาเหลือเกิน มันน่าแปลกใจเป็นอย่างมาก เพราะว่าบุตรสาวของเขายังไม่บอกเรื่องอะไรกับเขา
“คุณปราบมีอะไรหรือเปล่าครับ” นายชายเอ่ยถามออกมาด้วยท่าทางงงๆ
“ผมมาหาพิมพ์น่ะครับ” ปราบตอบออกมาตามตรง นั่นยิ่งทำให้นายชายสงสัยเป็นอย่างมาก ในเมื่อไม่พอใจกับการแต่งงานครั้งนี้ถึงขั้นไม่ยอมจัดงานแต่งงาน แล้วเขาจะมาหาบุตรสาวเขาทำไม เหมือนพิมพ์ก็ยอมเดินออกมาให้แล้ว ปราบไม่ควรจะเข้ามาวุ่นวายกับบุตรสาวของเขาอีกหรอกนะ
“พิม
