“ไม่ค่ะ พ่อไม่ต้องเป็นห่วงพิมพ์หรอกค่ะ พิมพ์ไม่เป็นไรจริงๆ เชื่อพิมพ์นะคะว่าการที่พิมพ์อยู่กับเขา พิมพ์ทุกข์ใจมากกว่าตอนนี้หลายล้านเท่า ถ้าพ่ออยากเห็นพิมพ์มีความสุข พ่อก็แค่ไม่ต้อนรับเขา เดี๋ยวเขาก็ยอมหย่าเองนั่นแหล่ะค่ะ คนอย่างเขาอดทนไม่ได้นานหรอกค่ะ” เหมือนพิมพ์ประเมินเขาไว้อย่างนั้น ชั่วเวลาแค่เดือนเดียวไม่มีใครรักกันได้หรอก ที่เขาทำแบบนี้ นั่นก็เพราะว่าหวงก้างเท่านั้น แล้วเธอก็รู้ว่าเขาทำอย่างนี้เพราะอะไร ดังนั้นเธอก็เลยไม่ได้ดีใจหรือหลงใหลไปกับสิ่งที่เขาทำ
“เป็นห่วงสิลูก เอาเป็นว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พ่อจะไม่ยุ่งเรื่องนี้อีกแล้ว ปล่อยให้พิมพ์เป็นคนจัดการเอง” นายชายตอบออกมาอย่างยอมจำนน ด้วยเพราะว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องของคนสองคน บิดาอย่างนายชายไม่ควรที่จะไปวุ่นวายด้วย เพราะสุดท้ายแล้วคนที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันคือพวกเขาทั้งสองคน
“ขอบคุณค่ะพ่อที่เข้าใจพิมพ์ ถ้างั้นพิมพ์ไปทำงานก่อนนะ
