“ออกไปแน่ค่ะ แต่จำเอาไว้อย่างนะคะว่าฉันจะทำให้คุณทุกข์ใจ และไม่มีวันมีความสุขให้สมกับที่คุณทำร้ายจิตใจคนอื่นโดยไม่สนใจว่าเขาจะเจ็บปวดแค่ไหน” ปรางแก้วแช่งชายหนุ่มและก็หญิงสาวอย่างเหมือนพิมพ์ที่หลอกเธอได้สนิทใจ นั่นก็เพราะว่าเธอกำลังเต็มไปด้วยความแค้น ไม่เพียงแต่ปราบเท่านั้น แต่ผู้หญิงที่เลวเหมือนเหมือนพิมพ์ก็กล้าที่จะโกหกเธอร่วมกับปราบ งานนี้ปรางแก้วไม่มีทางยอมเรื่องนี้ง่ายๆ หรอก ความแค้นที่เกิดขึ้นนี้เธอต้องเอาคืนให้ได้
“ถ้าว่าทำได้ก็เอาเลย” ปราบเอ่ยออกมาอย่างไม่สนใจ สมองของเขาตอนนี้ไม่มีเรื่องอื่นให้คิดจริงๆ นอกจากเรื่องของเหมือนพิมพ์เท่านั้น
“แล้วเราจะได้เห็นดีกัน” ปรางแก้วเอ่ยออกมาก่อนที่เธอจะหมุนตัวออกไปจากบ้านหลังใหญ่ด้วยความเคียดแค้น นาทีนี้เธอต้องเธอต้องเอาคืนเขาหรือเหมือนพิมพ์ให้ได้
ส่วนปราบนั้นก็กลับขึ้นไปบนห้องนอนของตนเองเพื่อที่จะเปลี่ยนชุดที่เพิ่งเปียกเพราะเหมือนพิมพ์ราดน้ำใ
