วันแรกของการก้าวเข้ามาที่ เหมือนพิมพ์ก็ถูกต้อนรับอย่างหนัก จนเธอป่วยเพราะฤทธิ์ไข้เลยทีเดียว แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บป่วยอะไร เพราะกลางดึกวันต่อมา เขาก็ถือวิสาสะเข้ามาในห้องเธอ พร้อมกับกลิ่นเหล้าหึ่งที่เธอรับรู้ว่าเขาต้องไปดื่มมาแน่ๆ
เธอนอนป่วยเพราะพิษไข้ แต่ทว่าเขากลับไม่สนใจที่จะถามไถ่ การเข้ามากลางดึกของเขาแบบนี้ มันทำให้เธอคิดดีไม่ได้เลย คนอะไรร้ายกาจเหลือเกิน ร้ายกาจเหมือนเธอกำลังอยู่ในนรก
“คุณเข้ามาทำไม ถ้าเมาก็ไปนอน” เหมือนพิมพ์เอ่ยปากไล่ ส่วนคนที่เธอไล่ก็ไม่สนใจ ล้มตัวลงนอนข้างๆ เธอ กลิ่นเหล้าที่อยู่ในตัวเขายิ่งชัดเจนมากขึ้นกว่าเดิมเสียอีก
“เมาแล้วคึก จะให้นอนได้ยังไง” ปราบเอ่ยออกมาด้วยเสียงแหบพร่า เพราะว่ายิ่งเมาภาพเรือนร่างอันเปลือยเปล่าที่เขาได้เห็นเมื่อวานมันก็ยิ่งชัดเจนขึ้นมาทันที มันทำให้เขาเข้ามาหาเธอกลางดึก ทั้งที่เขาคิดว่าการออกไปเที่ยวจะสามารถดับความปรารถนา
