“ก็ตายด้วยกันไง จะได้มีเพื่อนตาย ตายคนเดียวไม่สนุกหรอกนะ” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาพร้อมทั้งหัวเราะเบาๆ ส่วนหญิงสาวนั้นก็เริ่มหวั่นใจ ไม่ใช่ป่วยด้วยโรคร้ายอยู่แล้วเหรอ แล้วเอามาแพร่เชื้อให้เธอ ถ้าเป็นแบบนั้นจริงเขาก็เห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจ เห็นแก่ตัวแบบที่เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าเขาจะเป็นได้มากขนาดนี้
“ออกไปเลยนะ ฉันจะไปหายากิน เผื่อว่าจะได้ไม่ต้องติดโรคจากคนสำส่อนอย่างคุณ” เหมือนพิมพ์ไล่ด้วยท่าทางจริงจัง แต่นอกจากชายหนุ่มจะไม่ยอมออกไปอย่างที่เธอต้องการแล้ว เขายังเริ่มวุ่นวายกับชุดนอนของเธอ จนกระทั่งเขาสามารถจัดการมันไปให้พ้นจากร่างกายของเธอ แล้วเขาก็หันมาจัดการตนเองอย่างลวกๆ เหมือนพิมพ์เจ็บใจเป็นอย่างมาก ในที่สุดเธอก็แพ้เขาอีกจนได้
คืนนี้ปราบก็หาความสุขจากร่างงามของหญิงสาวอีกเช่นเคย โดยไม่ได้สนใจว่าเธอจะมีอาการเจ็บป่วยอะไรเลย เขาต้องการเพียงแค่ความสุขจากร่างกายของเธอเท่านั้น ส่วนเหมือนพิมพ์ก็นอนหลั
