“ค่ะ พิมพ์ตกลงค่ะ” เมื่อไม่เห็นว่าจะมีทางรอดจากเรื่องนี้ไปได้ เธอก็เลยตอบตกลงไปโดยที่เธอไม่มีทางเลือก
“ก็แค่นั้น จะทำให้เสียเวลาทำไม” ปราบเอ่ยออกมาด้วยความหมั่นไส้ ทำเป็นเล่นตัว ทั้งที่เป็นแผนการของตัวเอง สิบแปดมงกุฏยังเรียกพี่เลย เขาล่ะยอมจริงๆ เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะเป็นไปได้ขนาดนี้
“ฉันพูดไปคุณก็คงไม่เชื่อ ถ้าอย่างนั้นคุณจะพูดอะไรก็แล้วแต่คุณเลยค่ะ” เหมือนพิมพ์เอ่ยออกมาก่อนที่จะถอนหายใจออกมาเสียงดัง ส่วนฝ่ายชายก็ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรในการประชดประชันของเธอ เขาคงไม่ปล่อยให้เธอเสวยสุขอยู่บนกองเงินกองทองหรอกนะ
“แค่จดทะเบียนได้มั้ยครับ ผมไม่อยากจัดงานแต่งงาน” ปราบเอ่ยออกมาหลังจากที่เขาทำใจเรื่องนี้ได้แล้ว ในเมื่อเขาต้องแต่งงานกับเธอจริงๆ เขาก็เลี่ยงทุกอย่างที่จะทำให้คนอื่นรู้จักเธอในฐานะภรรยาของเขา เดี๋ยวสาวๆ ในสต็อกของเขาจะเข้าใจผิด ผู้หญิงคนนี้จะเป็นได้แค่เมียที่เขาไม่สนใจ เขาจะให้เธอทนอยู่อย่างนั้น จนกว่าเขาจะหาหนทางหย่าขาดจากเธอได้ เพราะเขามั่นใจว่าบิดาคงปิดช่องทางที่เขาจะจัดการเรื่องนี้เอาไว้แล้ว เขาคงต้องหาทนายดีๆ จัดการเรื่องนี้ แต่มันคงยังไม่ใช่ตอนนี้ ขอให้กรรมสิทธิ์ของทรัพย์สินทุกอย่างตกเป็นของเขาก่อน แล้วค่อยจัดการเรื่องนี้ยังไม่สายหรอก
ในเมื่อบิดาของเขาอยากให้เขาแต่งงานกับเธอมาก เขาก็จะทำให้ท่านสมใจ แต่สิ่งหนึ่งที่เขาจะทำให้ท่านรู้ แม้ว่าตอนนี้ท่านจะไม่รับรู้แล้วก็ตาม นั่นก็คือการที่ท่านทำแบบนี้ ไม่ว่าท่านจะหวังอะไรก็ตาม เขาไม่มีทางทำอย่างที่ท่านต้องการแน่ๆ หากว่าท่านรู้จักบุตรชายอย่างเขาดี ท่านก็จะรู้ว่าท่านไม่สามารถบังคับเขาได้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
“สามารถทำตามที่คุณปราบต้องการได้เลยครับ เพราะว่าผมต้องการเพียงแค่ทะเบียนสมรสของคุณสองคนเท่านั้น หลังจากนั้นผมจะจัดการเรื่องทรัพย์สินของคุณเจิดให้ครับ” ทนายเกียรติชัยเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม แม้ว่าจะทุลักทุเลไปบ้าง แต่อย่างน้อยภารกิจที่เขาได้รับมอบหมายก็สำเร็จไปกว่าครึ่งหนึ่งแล้ว รอเพียงทั้งสองคนจดทะเบียนสมรสกันเท่านั้นแหล่ะ เขาก็จะสามารถจัดการเรื่องทุกอย่างให้มันจบลงตามพินัยกรรมที่คุณเจิดต้องการได้