27. ราชโองการ

1314 คำ

หากแต่ยามนี้เขากลับใช้สายตาคมดุเอาเรื่อง และยังทำท่าทีเหมือนรู้บางสิ่งเสียอย่างนั้น และในขณะที่ทุกคนกำลังสนใจเรื่องตรงหน้า ร่างสูงสง่าของบุรุษสองคนก็เดินเข้ามา เสียงพูดคุยจากท้ายแถวเริ่มดังขึ้น เหล่าขุนนางที่รอดูการปะทะกันของราชนิกูลรีบหันมาทันที “ถวายพระพระฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ” อ๋องหกและเจ็ดคุกเข่าคำนับฮ่องเต้พร้อมกัน ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปยืนอยู่ข้างโจวสุ่ยและฟูหรง ทำเอาสองพี่น้องซึ่งอยู่อีกฝั่งถึงกับหน้าถอดสี จากที่เมื่อครู่ยังคงร่ำไห้พูดจาเสียงสั่น “นะ..น้องหกน้องเจ็ด เจ้าสองคนยังมิตายหรือ” ซางไห่เอ่ยทักอนุชาตนเสียงติดขัด “หึ!..พี่สามคงตกใจมากที่ข้ายังมีชีวิตอยู่ เสียใจหรือที่ข้ามิได้ตายสมใจพระองค์” จางจินเอ่ยกับพระเชษฐาสายเลือดเดียวกัน เขามิคิดเลยว่าอีกฝ่ายจะส่งคนมาสังหาร หากมิมีโจวสุ่ยมาช่วยคงได้ตายในกองไฟไปแล้วจริงๆ รวมถึงอู่เทียนซึ่งถูกวางยาจนสิ้นสติเกือบตายเช่นกัน “เจ้าเอ่ยอันใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม