“ว้าย... ”
เสื้อนักศึกษาถูกฉีกออกจากกันเสียงดังแคว่ก กระดุมกระเด็นกระดอนไปคนละทิศคนละทาง เผยให้เห็นสองเต้าอวบใหญ่ที่บราเซียตัวน้อยโอบอุ้มเอาไว้อย่างน่าอึดอัด
“โห... ”
พี่เขยหื่นตาวาวมองสองเต้า เพราะว่าของจริงใหญ่กว่าที่เคยเห็นในแมกกาซีน
ไม่แปลกที่อดัมส์ทำเหมือนไม่เคยเห็นมาก่อน ทั้งที่เขานั่นแหละคือชายคนแรกที่ได้ขยี้พรหมจารีของหล่อน แต่เขาจดจำเห็นการณ์ในวันนั้นไม่ได้
“ว้าย... คุณดำอย่า”
พิมพ์ลดาใจหายวาบ ดวงตาหวาดกลัว ท่าทางเหมือนจะร้องไห้ ทว่าอดัมส์ยังไม่ยอมหยุด เขากระชากสายเสื้อชั้นในของหล่อนลงมากองที่แขน กระเปาะบราเซียถูกกระชากหลุดลงมากองที่ท้อง สองเต้าอวบใหญ่ทะลักออกมาอวดความงดงาม อะร้าอร่ามเสียจนคนหื่นกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเอื๊อก
“อู้ว... ใหญ่ขนาดนี้เชียวหรือนี่”
ให้ตายเถอะโรบิ้น ของจริงดูใหญ่กว่าในแมกกาซีนหลายเท่านัก
อดัมส์ตวัดลิ้นเลียริมฝีปาก จากนั้นก็ฝังใบหน้าลงฟอนฟัด
