หลายวันต่อมา_ "คุณเค้กยังไม่หายงอลนายอีกเหรอครับ" เอเจพยามส่งเสียงกระซิบถามเจ้านายให้เบาที่สุด หลังพวกเขายืนดูหญิงสาวภายในห้องโถ่งใหญ่ กำลังนั่งเพลินกับรายการโทรทัศน์ ไม่ว่าจะหาวิธีง้อเธออย่างไรก็ไม่เป็นผลเสียเลย เค้กสวมชุดเดรสสายเดี่ยวลายดอกไม้สีหวาน นั่งทานอาหารว่างราวเพลิดเพลิน หยิบรีโมทเปลี่ยนช่องไปมาไม่สนใจใคร ทำเหมือนว่าผู้ร่วมอาศัยคือบรรยากาศไร้ตัวตน "เออ!" ฮาเกนกระแทกเสียงกลับ คิ้วหนาขมวดปมยุ่ง หลังจากวันนั้นเขาก็ไม่ได้นอนร่วมห้องกับเธออีกเลย ตั้งแต่วันแรกที่มาถึงจวบจนใกล้จะพาไปดูสถานที่ศึกษาต่อ "ปกติเรื่องผู้หญิงนายไม่เคยพลาดนะครับ" เอเจกลับเอ่ยบอกเสียงดัง มีความสงสัยจนลืมไปว่าเจ้านายทั้งสองมีเรื่องระหองระแหงกัน ตุ๊บ!!!! เสียงวางกระแทกแก้วน้ำลงบนโต๊ะราวไม่พอใจ ถ้อยคำสนทนาของสองคนข้างประตู หลังดวงตากลมเหลือบเห็นเงาสะท้อนผ่านหน้าจอทีวี แต่พยามนิ่งเงียบรอดูอีกฝ่ายจะอดทนได้นาน