เช้าวันต่อ_ ภายในห้องพักผ่อนช่วงเวลาเจ็ดนาฬิกา ยังมีร่างกำยำนอนหลับใหล เนื้อตัวเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงกว้าง พอจังหวะเสียงนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์มือถือดัง เขารีบเอื้อมเตรียมกดปิด แต่ทว่า... "เค้ก!!!" นัยน์ตาคมเบิกกว้างมองพื้นที่ข้างกาย ไร้เด็กสาวคนเมื่อคืนเงียบหาย ลางสังหรณ์บางอย่างกำลังเร่งทำงาน ดีดตัวลุกนั่งตั้งสติ สองเท่าใหญ่เบี่ยงลงเตียงหยิบกางเกงนอนสวมใส่ จนกระทั่งก้าวเท้ายังไม่ทันพ้นขอบประตูห้อง ดันเหลือบเห็นร่างอรชรสวมเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีฟ้า ลุกลี้ลุกลนราวหาสิ่งของ ลืมท่าทางวับแวมเห็นบั้นท้ายงาม "โดนเอาอีกรอบข้อหาขโมยของซะดีมั้ง" ฮาเกนยืนพิงกรอบประตูโซนแต่งตัว ยกมือเสยผมดกราวโล่งใจ หลังเขาคาดคิดต่างๆนาๆว่าเธอจะกล้าหนีออกไป "ทีคุณยังรื้อของหนูได้เลย ทำไมที่นี่มีแต่ถุงยางอนามัยล่ะคะ" ไม่พูดเปล่าพร้อมยังหยิบกล่องสี่เหลี่ยมขนาดเล็ก แกว่งไปมาประชดกลับ แม้ใจดวงน้อยไม่ได้นึกสนุกตาม "ห้องเ