ช่วงบ่าย_ "เค้กกลับไปอ่านหนังสือเถอะ ไม่ต้องห่วงพ่อแล้วเดี๋ยวลูกน้องก็มาเฝ้าอีก" พิษณุเอ่ยบอก ตอนนอนพักอยู่บนเตียงผู้ป่วย ลูกสาวเพียงคนเดียวอยู่ช่วยดูแลหลายชั่วโมง กินเวลาส่วนตัวทั้งที่ควรได้อ่านหนังสือตามใจชอบ เขาแน่ใจดีแล้วว่าไม่ป่วยอะไรหนักหนา แค่ดันเก็บมาคิดเรื่องนึง หลังค่ำคืนงานเลี้ยงฉลองบนเรือ รอถึงเวลาเหมาะสมดีก่อนค่อยสักถามเอาความจริง "พ่อแน่ใจหรอ ใครจะดูแลพ่อได้ดีเท่าลูกคนนี้ไหม" เค้กยกยอตัวเอง แม้ห่วงเรื่องสอบชิงทุนก็ตาม บิดาควรสำคัญกว่าเรื่องไหนเป็นหลายเท่า "คุณชาร์คจ้างพยาบาลพิเศษมาเฝ้าแทนเราแล้วด้วย ห่วงเรื่องเรียนดีกว่า พ่อจะได้เบาใจ" เขาเองก็เริ่มเพลียหลังกินยาเม็ดจำนวนช่วงมื้อกลางวัน "ถ้ามีอะไรพ่อรีบติดต่อหาเค้กเลยนะ" ร่างอรชรลุกไปดึงม่านปิดบังแสงส่องเข้ามารบกวนขณะนอนหลับ เลือกหยิบโทรศัพท์มือถือบิดาวางบนโต๊ะข้างหัวเตียง พร้อมรีโมททีวีป้องกันการลุกเดินซ้ำๆ "กลับดีๆนะเ