@ บ้านจตุโชติ
เมื่อรถยนต์คันเก่าแล่นจอดเทียบรั้วบ้าน เด็กสาวชุดนักเรียนม.ปลายรีบเก็บของก้าวลงรถ เพราะอยากอ่านหนังสือเตรียมสอบชิงทุนอีกไม่กี่วัน ส่วนงานพาร์ทไทม์เธอยื่นขอลาออกตามคำสั่ง ด้วยเหตุผลอยากใช้เวลาว่าดูแลบิดาด้วย
"คืนนี้เลิกงานแล้วพ่ออย่าลืมโทรหาเค้กนะ" ลูกสาวรีบเอ่ยเตือนทันที จับกระเป๋าเป้สะพายขึ้นไหล่ ยกมือบ๊ายบ่ายพลขับ
"เราหน่ะรีบนอนก่อนเถอะ เรียนเหนื่อยทั้งวันแล้ว"
"ค่ะไม่ต้องห่วงเค้กนะ" มือบอบบางปัดไรผมออกจากใบหน้าใส สลับปลายผลเปียเบี่ยงไปข้างหลัง รีบก้าวเดินเข้าภายในสถานที่ อยากให้บิดาไม่ต้องห่วง
สองเท้าเร่งมุ่งไปตามทางหลังบ้าน เลี่ยงการผ่านในโซนครัว เนื่องจากเหล่าแม่บ้านมังยุ่งทำอาหาร เดี๋ยวเธอเผลอไปเกะกะเสียเวลาเปล่า
แกร๊ก~
ร่างอรชรรุดนั่งบนเตียงขนาดเล็ก ถอนลมหายใจเฮือกดังราวโล่งใจ เธอกลัวเหลือเกินว่าความลับนี้บิดาจะจับได้ แต่มันคงไม่นานที่ต้องปกปิดไว้
พอมีเสียงแจ้ง
