หลังจากที่เข้ามาอาบน้ำจนสดชื่น เจษฎ์ก็กลับออกไปที่ห้องนอนและคิดว่าภูษิตาคงจะนอนอยู่หลังจากเขาโดนรังแกอยู่ครึ่งค่อนคืน ทว่าบนเตียงนั้นกลับว่างเปล่าแถมยังถูกเก็บเรียบร้อยราวกับว่าก่อนหน้านี้ไม่มีใครนอนอยู่
สายตาคมกวาดมองไปทั่วห้องก็ยังมองไม่เห็นแม้เงาของแม่คนช่างยั่ว แต่เมื่อเขามองไปยังโต๊ะข้างเตียง ก็เห็นกระดาษใบหนึ่งวางอยู่ซึ่งเมื่อเขาหยิบขึ้นมาดูก็มีเงินจำนวนหนึ่งร่วงลงมาพร้อมกันซึ่งเขาไม่ได้สนใจเศษเงินนั่นนัก เพราะตอนนี้เขากำลังสนใจข้อความบนกระดาษมากกว่า
‘ค่าตัวของคุณค่ะ
ขอบคุณที่มาสนุกด้วยกันนะคะ
หวังว่าจากนี้ไปเราจะไม่มีเหตุผลอะไรให้ต้องเจอกันอีก
ลาก่อนค่ะ...คุณเจษฎ์’
เจษฎ์ก้มลงเก็บธนบัตรฉบับละยี่สิบบาทขึ้นมานับก่อนจะพบว่ามันมีมูลค่ารวมทั้งสิ้นเพียงแค่ห้าร้อยบาทเท่านั้น
“ยัยเด็กบ้า! กล้าคิดค่าตัวของนายเจษฎ์ ชัยบดินทร์ แค่ห้าร้อยงั้นเหรอ? มันจะมากเกินไปแล้ว…”
เขาขยำกระดาษโน้ตท
