สองเดือนต่อมา
ของขวัญมากมายที่มีคนส่งมารับขวัญทายาทตระกูลดัง เขาให้แม่บ้านเอาไปเก็บไว้ในห้องว่างห้องหนึ่งซึ่งตอนนี้มีของเป็นร้อยชิ้นที่นอนนิ่งอยู่ในนั้น แต่คนเป็นพ่อยังไม่ว่างแกะเพราะมัวแต่เล่นแทะเท้าลูกชายทั้งสองคนอยู่
“ตาหนูเหมือนจะชอบให้พี่เล่นแบบนี้นะ หัวเราะชอบใจใหญ่เลย” เจษฎ์หันมาบอกหลังจากที่ภูษิตาไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนใหม่แล้ว
“ลูกเราโตไวมากเลยนะพู่ ดูสิ แขนนี่เป็นปล้องๆ เลย สงสัยจะกินนมเก่งเกินไปแล้วมั้งเนี่ย”
“เก่งสิคะ กินๆ นอนๆ กันทั้งวันเลย อีกไม่กี่เดือนคงกลิ้งไปกลิ้งมาแทนการคลาน” เธอยิ้มแล้วทรุดตัวลงนั่งข้างเขา
“ดูสิลูก คุณแม่เค้าบูลลี่พวกหนูแล้วนะ แบบนี้ต้องออกกำลังกายกันหน่อย” แล้วเขาก็แกล้งยกแขนอ้วนๆ ทั้งสองข้างนั้นขึ้นลงเบาๆ เลยได้เห็นเธอมองค้อนเข้าให้
“ไม่ต้องมาประชดเลยค่ะ รีบไปอาบน้ำได้แล้ว เด็กๆ ต้องนอนแล้วค่ะ”
“แต่ลูกยังไม่ง่วงเลยนะ พี่ก็ยังไม่ง่วงเหมือนกัน”
“ไ
