“แต่ก็ไม่ควรประมาทนะ พี่ว่าพรุ่งนี้พี่พาพู่ไปนอนรอคลอดที่โรงพยาบาลก่อนเลยดีกว่า”
“สิ้นเปลืองค่าห้องเปล่าๆ ค่ะ ค่าห้องเอกชนแพงจะตายไป”
“แพงเท่าไหร่ก็ช่าง พี่จะทำงานหนักไปทำไมถ้าเงินที่หามาไม่ถูกใช้ให้เกิดประโยชน์ นี่ชีวิตลูกเมียพี่เลยนะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาพี่คงจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต”
“ก็ได้ค่ะพู่ตามใจพี่แล้ว อย่าเครียดเลยนะคะ เดี๋ยวไม่หล่อนะ”
เธอยื่นมือไปจับที่แก้มของเขาแล้วส่งยิ้มอ้อน
“จำเอาไว้นะพู่ ที่พี่ทำงานหนักก็เพื่อพู่กับลูก เพราะฉะนั้นไม่ต้องช่วยพี่ประหยัดนักก็ได้ ให้พี่ใช้เงินซื้อความปลอดภัยให้พู่กับลูกดีกว่า พี่ไม่อยากเสี่ยงกับอะไรทั้งนั้น”
เธอเกือบลืมไปเลยว่าเขามีปมกับความสูญเสีย ถ้าหากว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอและลูกจริงๆ เขาจะต้องเจ็บปวดและเสียใจมากแน่ๆ
“พู่ขอโทษนะคะที่ทำให้พี่ไม่สบายใจ ทั้งที่พู่ควรนึกถึงความปลอดภัยของลูกมาเป็นอันดับแรกแท้ๆ”
“พี่เข้าใจพู่นะ เข้าใจว่าถึงแต่งง
