สาวสวยลุกขึ้นก่อนจะสะพายกระเป๋าแบรนด์เนมออกไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ในขณะที่สีหน้าของเจษฎ์ไม่ได้เหมือนคนที่มีความสุขเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะตอนนี้เขาดันคิดไปถึงใครอีกคน คนที่เขาได้กกกอดอยู่ครึ่งคืนและพอตื่นเช้ามาเธอก็หายไปไม่มีแม้แต่เงา
เดิมทีเขาคิดว่าภูษิตาคงอาศัยจังหวะนี้ออดอ้อนเขา ขอให้เขาตัดสินใจใหม่ พยายามรั้งเขาไว้ไม่ให้ทิ้งเธออะไรทำนองนั้น
แต่ไม่เลย เด็กโง่นั้นไม่แม้แต่จะอ้อนวอนขอให้เขาเมตตา ไม่เรียกร้องอะไรจากเขา ทั้งที่เธอยังยินยอมให้เขาร่วมรักอย่างเร่าร้อนแบบนั้นแท้ๆ
ผู้หญิงขี้อ้อนคนเดิม...หายไปไหนกันนะ
เจษฎ์หลับตาลงแล้วคิดไปถึงเรื่องราวในอดีตทั้งที่รู้ดีว่ามันไม่มีประโยชน์อะไร แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงหยุดคิดถึงเธอไม่ได้เสียที
“คุณเจษฎ์ขา...เย็นนี้อยากกินอะไรคะ”
“คุณเจษฎ์ขา...พู่ใส่ชุดนี้สวยมั้ยคะ”
“คุณเจษฎ์ขา...วันนี้ทำงานเหนื่อยมั้ยคะ เดี๋ยวพู่จะนวดให้นะ”
“คุณเจษฎ์ขา...พู่คิดถึ
