มื้อค่ำจบลงในเวลาสามทุ่มครึ่ง สิริมาเดินมาส่งว่าที่คู่หมั้นที่หน้าบ้าน ใจนึกอยากจะชวนเขาออกไปดื่มต่อด้วยกันด้านนอก แต่เห็นว่าเขามีท่าทางอ่อนเพลียเธอจึงไม่อยากรบเร้าอีก
“ช่วงนี้พี่ค่อนข้างยุ่งมากนะครับ อาจจะไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก เพราะหลายโปรเจกต์ใกล้เปิดตัวแล้ว หวังว่าสิคงไม่น้อยใจพี่นะครับ”
“ไม่ค่ะ สิเข้าใจว่าพี่เจษฎ์งานยุ่ง แต่ยังไงก็อย่าปล่อยให้แบตหมดจนติดต่อไม่ได้อีกนะคะ ยังไงสิก็ยังอยากโทรคุยกับพี่อยู่นะ”
“ครับ พี่จะไม่ปล่อยให้แบตหมดอีก งั้นพี่กลับก่อนนะครับพรุ่งนี้มีประชุมแต่เช้าด้วย”
“ค่ะ ขับรถดีๆ นะคะ ถ้าว่างเมื่อไหร่เรานัดกินข้าวกันอีกนะคะ”
เธอบอกพร้อมกับยื่นหน้าไปเหมือนจะจูบที่แก้มเขา แต่ชายหนุ่มก็เบี่ยงตัวออกรวดเร็วจนเธอเหวอไปเล็กน้อย แต่ก็คิดว่าเขาอาจกลัวใครมาเห็นเข้า หรือไม่เขาก็เป็นสุภาพบุรุษเกินไป เพราะตั้งแต่รู้จักกันมาเขาไม่เคยกอดหรือจูบเธอเลยสักครั้ง
เขาคงมองเธอเป
