“นายครับ ผมจะขออนุญาตนายลางานสี่วันนะครับ ระวีอยากไปเยี่ยมแม่ที่กาฬสินธุ์ครับ” ลุคเอ่ยขอคนเป็นนายทันทีในเช้าวันใหม่
“ไปด้วย” เจ้าแฝดชูมือจนสุดแขน ร้องขอจะไปด้วย
“ไม่ต้องเลยค่ะ เมฆกับหมอกต้องไปโรงเรียน แล้วอาลุคกับน้าระวีก็ไม่ได้ไปเที่ยวกันด้วย” มุกยับยั้งลูกชายทั้งสอง
“หยุดเรียนได้ครับ” เมฆมีทางออกให้ผู้เป็นแม่
“แวะเที่ยวได้ครับ” หมอกก็มีทางออกให้กับทุกคน
“เมฆยังไม่เคยไปกาสิน”
“หมอกก็ไม่เคยไปกาสินครับ ต้องไปกาสินครับ จะได้เคยไปกาสิน”
“กาฬสินธุ์ค่ะ พูดให้ชัดเต็มคำ”
“กาฬสินธุ์ครับ ไปกาฬสินธุ์ได้ยังครับ”
“หมอกอยากไปกาฬสินธุ์ครับ”
“ไปไม่ได้ค่ะ
“แม่มุก” เจ้าแฝดหน้ายู่เมื่อผู้เป็นแม่ยังยืนกรานเช่นเดิม
“ว่าไงคะ เรียกแม่ทำไม” มุกทำเป็นยียวนลูกชายทั้งสอง
“ป๊า” เมื่อแม่ไม่ยอมให้ไป เมฆกับหมอกหย่อนตัวลงจากเก้าอี้ วิ่งรี่ไปหาผู้เป็นพ่อทันที
“ไปกาฬสินธุ์กันนะป๊า นะป๊า ไปกาฬสินธุ์นะ นะๆ
