“เวลานี้รถยังติด ดีนะเมฆกับหมอกยังไม่มา” ระวีค้นหากุญแจร้านในกระเป๋าด้วยความร้อนรน ด้วยการจราจรที่แน่นขนัด ทำให้มาถึงร้านช้าไปเกือบครึ่งชั่วโมง
“…” ระวียื่นกุญแจให้ลุค แต่สายตาของเขากำลังจับจ้องบางอย่าง และเมื่อมองตามสายตานั้นก็พบกับร่างสูงของเพื่อนบอดี้การ์ดคนข้างๆ กับเด็กน้อยสองคน ที่จดจ่ออยู่กับไอศกรีมในตู้
“ช้า ช้ามากๆ รอนานมาก กินติมรอนานมาก” เจ้าแฝดถือไอศกรีมเดินตรงมายังคนทั้งสองปากก็บ่นเป็นหมีกินผึ้ง
“น้าไปซื้อเสื้อผ้ามาใหม่ แล้วรถก็ติดมากๆ ก็เลยกลับมาเปิดร้านช้า แล้ววันนี้แม่มุกไม่ได้มาด้วยเหรอ” ระวีมองไปรอบๆ ก็ไม่เห็นมุกกับวรา
“แม่มุกพักผ่อนอยู่บ้าน ป๊าดูแล เมฆให้อาฟลอยด์ดูแล อาลุคไม่ดูแลหมอก ป๊าบอกอาลุคอาฟลอยด์มารับ อาลุคไม่มารับ อาฟลอยด์มารับคนเดียว ป๊าบอกอาฟลอย์อาลุคดูแล ไม่ดื้อ ไม่ซน ให้มาบ่อย ดื้อ ซน ไม่ให้มา อดเป็นพ่อค้า เมฆกับหมอกสัญญาป๊าแล้ว จะไม่ดื้อ จะไม่ซน เชื่อฟังอ
