เธอเดินแทบขาพันกัน รีบเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า เขาเองก็เดินไปหยุดมุมห้อง เธอเห็นจากหางตา ว่าเขากำลังจะถอดเสื้อผ้า
“ทะ... ทำอะไรคะ” เธออ้าปากค้างเมื่อเห็นเขาปลดกระดุมเสื้อ…
“แกะกระดุมเสื้อไม่เห็นหรือไง หรือว่าตาบอด”
ดูสามีเธอพูดเข้า ดอกแก้วค้อนควัก...
“แกะทำไมคะ”
“แปลกคน ฉันจะอาบน้ำ ไม่แกะกระดุมจะให้อาบทั้งชุดนี้เลยเหรอไง” เขาเท้าสะเอวมองเธออย่างรำคาญตา คนโดนมองหน้าแดง...
“อ๋อ... ค่ะ” เธอกะพริบตาปริบๆ หันไปที่ตู้เสื้อผ้าของตัวเอง คว้าเสื้อชั้นในกับกางเกงชั้นในและชุดนอนด้วยมืออันสั่นเทา ถ้าเขาเข้าห้องน้ำ เธอจะถือโอกาสแต่งตัวเสียเลย
ดอกแก้วรีบเข้านอน เธอคลุมโปงอยู่ใต้ผ้าห่ม ใจสั่นระทึกไปหมด ได้ยินเสียงน้ำในห้องน้ำไหลซู่ๆ เธอจะทำยังไงดีนะ ถ้าเขาเกิดจะนอนในห้องด้วยคืนนี้
เธอมองประตูตู้เสื้อผ้าของตัวเอง แล้วมองชุดนอน คิดในใจว่ามันอาจจะน้อยไปก็ได้ จึงรีบวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้า ก่อนจะเอาชุดนอนม
