“ตาสันต์นี่ยังไง น่าตบปากเสียจริง หนูแก้วขายตัวที่ไหน เขาแต่งงานกับสันต์ สินสอดทองหมั้นเราต้องจัดให้เขาตามประเพณี จะไปแต่งเขา เอาเงินไปให้เขาหมื่นเดียวพันเดียวหรือไง คนได้ดูถูกเราน่ะสิ ลูกเขาทั้งคน ไม่ไปสู่ขอ รึจะให้ไปฉุดมาทำเมีย”
นภาค้อนบุตรชาย เงินเธอมากมาย ได้ผู้หญิงดีๆ มาเป็นเมียลูกชายก็คุ้มแล้ว ไม่ใช่ซื้อคนดีด้วยเงินหรอกนะ แต่มันเป็นประเพณี ถ้าเธอมีลูกสาวก็อยากให้ลูกสาวได้คนดีๆ มีฐานะ จะยอมให้ไปกัดก้อนเกลือกินคงไม่ไหว ผู้ชายแบบนั้นคงขี้เกียจตัวเป็นขน คนขี้เกียจจะเอามาเป็นสามีทำไมกัน สู้อยู่เป็นโสดเสียดีกว่า
ในทางกลับกันผู้ชายก็เหมือนกัน จะหาแม่ของลูกสักคนต้องเป็นคนดี รู้จักเก็บหอมรอมริบ รู้จักทำงานหาเงิน ไม่ใช่เอาแต่งอมืองอเท้า แต่งตัวสวยๆ โฉบเฉี่ยวไปวันๆ คนแบบนี้จะสอนลูกสอนเต้าได้ยังไงกัน ใครว่าเธอหัวโบราณก็ช่างประไร แต่เธอคิดแบบนี้และต้องการคนแบบนี้เข้ามาอยู่ในครอบครัวของตัวเอง
